கடந்த இரண்டாண்டு காலமாக வீரகேசரி நாளிதழில் பிரதி வியாழன் தோறும் வெளிவந்த அரசியல் ஊடகவியலாளர் ஜீவா சதாசிவம் எழுதிய அரசியல் பத்திகளின் தொகுப்பு ‘அலசல்’ (சமகால அரசியல் நிலைவரங்கள்  2017/2018) எனும் தலைப்பிலேயே நூலாக வெளியிடப்பட்டுள்ளது. 

குமரன் பதிப்பகத்தின் வெளியீடாக 309 பக்கங்களில் வெளியாகியிருக்கும் இந்த நூல் 64 அரசியல் கட்டுரைகளைக் கொண்டது. வெளியீட்டு விழா 22- –11–2018 வியாழன் அன்று சாகித்ய ரத்னா தெளிவத்தை ஜோசப் தலைமையில் கொழும்புத் தமிழ்ச்சங்க சங்கரப்பிள்ளை மண்டபத்தில் நடைபெற்றது. 

நிகழ்வு மங்கள விளக்கேற்றல், ஆசிரியை திருமதி சுபாஷினி பிரணவனின் மாணவிகளின் தமிழ்த்தாய் வாழ்த்து என்பவற்றோடு ஆரம்பமானது. ஊடகவியலாளர் எம்.ராம் வரவேற்புரை வழங்க சாகித்ய ரத்னா தெளிவத்தை ஜோசப் தலைமையுரை ஆற்றினார். மலையகத்தின் கொட்டகலை பகுதியில் இருந்து வந்து வீரகேசரியின் ஆசிரியர்பீடம் வரை உயர்ந்தவர் காலம் சென்ற எஸ்.எம்.கார்மேகம். 

வீரகேசரியின்  குறிஞ்சிப்பரல்களை உருவாக்கி மலையக எழுத்துக்களுக்கும் செய்திகளுக்கும் களம் அமைத்தவர் கார்மேகம். பின்னாளில் தமிழகம் சென்று இந்திய பத்திரிகைகளிலும் ஆசிரிய பீடத்தில் பணியாற்றியவர். ஜீவா சதாவசிவத்தின் வீரகேசரி பத்திரிகை பணி பற்றி பேசும்போது எனக்கு வீரகேசரி கார்மேகத்தின் நினைவு வருவது தவிர்க்க முடியாதது. 

இதுபோன்ற பத்திரிகையில் இவ்வாறு மேல் எழுந்து தொடர் கட்டுரை எழுதி அதனை நூலாக வெளிக்கொணர்வது இலகுவான காரியமல்ல.அரசியல் கட்டுரைகளை எழுதுபவர்கள் புனைபெயரில் புகுந்து கொண்டு எழுதுவது வழக்கம். ஆனால் நான்தான் ஜீவா சதாசிவம எழுதுகிறேன் என தன்னை வெளிக்காட்டி ஒரு அரசியல் தொடரை எழுதி பெண்ணாக சாதனைச் செய்திருக்கிறார் ஜீவா சதாசிவம். 

அவர் பணியாற்றும் நிறுவனம் மீது அவர் கொண்டிருக்கும் பற்றும் தன்னை வளர்த்துவிட்டவர்களை கனம் பண்ணும் பழக்கமும் அவரை இந்த அளவுக்கு உயர்த்தி விட்டிருக்கிறது எனலாம்.சங்கமம் எனும் இலக்கிய பகுதியின் பொறுப்பாசிரியராக இருந்து பல நூறு ஆசிரியர்களின் முதல் நூல் வெளியீட்டினை முதல் பிரசவம் என பதிவு செய்துள்ள ஜீவா சதாசிவம் தனது கட்டுரைகளை தொகுப்பு நூலாகக் கொண்டுவந்ததன் மூலம் அந்த வேதனையையும் பூரிப்பையும் கூட அனுபவித்திருப்பார். இந்த கட்டுரைகளுக்காக அவர் இலங்கை பத்திரிகை தாபனத்தின் சிறந்த பத்தி எழுத்துக்கான விருதையும் வென்றிருக்கிறார் என்பது சிறப்பு என்றும் தெளிவத்தை ஜோசப் தனது தலைமையுரையிலே குறிப்பிட்டார்.

எக்ஸ்பிரஸ் நியூஸ் பேப்பர்ஸ் நிறுவனத்தின் முகாமைத்துவ பணிப்பாளர் குமார் நடேசன் நூல் வெளியீட்டினை செய்துவைக்க முதல் பிரதியை இலக்கிய புரவலர் ஹாசிம் உமர் பெற்றுக்கொண்டார். தொடர்ந்து  சிறப்பு பிரதிகள் வழங்கிவைக்கப்பட்டன. 

நூலின் ஆய்வுரையை சாகித்ய ரத்னா பேராசிரியர் சபா ஜெயராசா வழங்கினார். ஊடகத்துறையில் பெண்களை ஊக்குவித்த பெரு மரபு வீரகேசரிக்கு உண்டு.முதுபெரும் எழுத்தாளர்களாகிய யோகா பாலச்சந்திரன்,அன்னலட்சுமி இராஜதுரை மரபின் தொடர்ச்சியாக வந்திருப்பவர் ஜீவா. 

கனதியும் வாசிப்புத் தூண்டலும் கொண்ட பத்தி எழுத்து மரபுடன் வருவது வீரகேசரி. செய்தியும் செய்தி உசாவலும் கொண்ட பத்தி எழுத்துக்களை கே.வி.எஸ்.வாஸ், கே.பி.ஹரன் முதலானர்வர்கள் வல்லவர்கள். ‘ஊர்க்குருவி’ எனும் பெயரில் இவர்கள் எழுதிய பத்தியை வாசிப்பதற்கு என்றே வீரகேசரி விற்பனையான காலம் ஒன்று இருந்தது. பல்கலைக்கழகங்கள்,கல்வியியல் கல்லூரிகள்,ஆசிரிய கலாசாலைகள்,ஊடக நிறுவனங்கள் மற்றும் தொழில் நிறுவனங்களிலே பணிபுரியும் மலையகத்து இளம் தலைமுறையினரின் சமூகப் புலக்காட்சிக்கு பெண்களின் வகிபாகம் பற்றிய நிறுவலுடன் அலசலின் நுழைவாயில் அகலத் திறக்கிறது. 

அலசல் எழுத்துக்கள் சுவையேற்றம் பெறுவதற்கு காரணம் புலனாய்வு செய்திகளுடன் தொடரப்பட்டிருத்தலாகும்.செய்திகளோடு உறவாடும் செய்தியாளராக ஜீவா இருப்பதனால் அலசல் சமகால பிரச்சினைகளை சமூக  மேம்பாட்டுக்கு இட்டுச்செல்ல வேண்டும் என்ற முன்மொழிவுடன் அலசல் எழுத்துக்கள் இணங்கிச் செல்கின்றது. பேராசிரியர் ஏ.ஜே.கனகரட்ணா சொல்வதுபோல பத்தி எழுத்துக்கள் தொடர்ச்சியான வாசிப்பின் ஊடே வளம் பெறுவது என்கின்றதன் அடிப்படையில் ஜீவாவின் தளரா எழுத்து முயற்சி மேல் எழுச்சி கொள்ள வாழ்த்துகிறேன் என தெரிவித்தார். 

நூலின் கருத்துரையை வழங்கிய நல்லாட்சிக்கான தேசிய முன்னணியின் தவிசாளரும் அக்கறைப்பற்று மாநகர சபை உறுப்பினருமான எழுத்தாளர், ஆய்வாளர் சிராஜ் மஷ்ஷூர் தனது கருத்துரையில், பெண்ணாக அரசியல் பத்தி எழுத்துக்களில் ஆர்வம் காட்டிவருவதோடு மட்டுமல்லாமல் அதனை நூலாக்கி வெளியிடுவதிலும் அக்கறை காட்டியுள்ள சகோதரி ஜீவா பாராட்டுக்குரியவர். அரசியலில் பெண் நிலைப்பட்ட விடயங்களை, ஆண்கள் எழுத மறக்கின்ற விடயங்களை எல்லாம் இவரால் தொட்டுச் செல்ல முடிந்ந்திருக்கிறது. குறிப்பாக பெண்கள் அரசியலில் ஈடுபடுகின்ற போது எதிர்நோக்கும் வன்முறைகள் அதனை அவர்கள் எதிர்கொள்ளுதல் தொடர்பானது. 

ஒரு மலையகத்தவராகவும், ஒரு பெண்ணாகவும், ஒரு சிறுபான்மை சமூகத்தின் பிரதிநிதியாகவும் தனது எழுத்துக்களின் ஊடே ஜீவா தன்னை பிரகடனப்படுத்தியுள்ளார்.அவரது நிலையில் அவருக்கு வழங்கப்பட்ட அந்த பத்திரிகை பக்கத்துக்கு ஏற்ப பலதரப்பட்ட அரசியல் விடயங்களை அவர் தருவதற்கு முயற்சித்துள்ளார் என்பது தெரிகிறது. ஆனால் சில கட்டுரைகள் இன்னும் ஆழமாக பார்க்கப்பட்டிருக்கலாம்.

தேயிலையின் 150 ஆண்டு கால வரலாற்றைப் பேசவந்த கட்டுரை அந்த சூழலில் இருந்து வந்திருக்கக்கூடிய கட்டுரையாளரிடம் இருந்து இன்னும் அதிகமாக வெளிப்பட்டிருக்க வேண்டும். நாங்கள் நல்லாட்சி உருவாக்கத்திலே பங்கேற்றவர்கள் என்கின்றதன் அடிப்படையில் அந்த நல்லாட்சியை சிதைவுறச் செய்யும் கைங்கரியங்கள் அதில் பிரதான பாத்திரம் வகிப்போராலேயே முன்னெடுக்கப்படுகின்ற இந்த காலகட்டத்தில் அந்த நல்லாட்சி காலத்தில் இடம்பெற்ற பல்வேறு விடயங்களை பதிவு செய்கின்றதன் அடிப்படையில் ஜீவா தான் வாழ்ந்த அந்த நாட்களை எவ்வாறு அவதானித்தார் என்பதை இந்த நூல் பதிவு செய்துள்ளது என குறிப்பிட்டார். 

இன்னுமொரு கருத்துரையை வழங்கிய எழுத்தாளரும் ஆய்வாளரும் பாராளுமன்ற உறுப்பினருமான மல்லியப்புசந்தி திலகர் அலசல் நூலின் உள்ளடங்கியுள்ள தலைப்புக்களை வகைப்படுத்தி அதன் சாரத்தை பதிவு செய்தார். ஜீவா மலையகத்தை பிறப்பிடமாகக் கொண்டவர் என்ற வகையில் மலையகம் தொடர்பில் ஐந்தில் ஒரு பங்கு கட்டுரை எழுதப்பட்டிருக்கின்ற அதேநேரம் வட கிழக்கு தமிழ், சிங்கள சமூக அரசியல் விடயங்களையும் தேசிய அரசியல் நிலைவரங்களையும் ஆராய்ந்துள்ள  கட்டுரைகள் முஸ்லிம் அரசியல் சூழல் பற்றிய அவதானிப்புகளை தவறவிட்டுள்ளதாக தெரிவித்தார்.

 அதேநேரம் தப்பித்த தேயிலை எனும் கட்டுரை முழுமைபெற்றதாக தெரியவில்லை என்றும் சுட்டிக்காட்டினார். 2017/2018 ஆண்டு காலத்தில் நாட்டில் நிலவியது நல்லாட்சி சூழல் என்பதை பதிவு செய்யும் பல கட்டுரைகளை தேசியம், மலையகம், பெண்ணிலை, ஊடகம், பாராளுமன்றம் என பல கோணங்களில் இருந்தும் அலசப்பட்டுள்ளது. சங்கமம் எனும் இலக்கிய பகுதிக்கு  பொறுப்பாசிரியர் என்பதாலோ என்னவோ தனது அரசியல் கட்டுரைகளுக்கு தலைப்பிடும்போது ஓர் இலக்கிய ரசனையோடு தலைப்பிட்டுள்ளார். 

அத்துடன் அவ்வப்போதைய நிகழ்வுகளின் அடிப்படையில் பத்தி கட்டமைக்கப்படும்போது ஒரு திரைக்கதைப் பாணியும் தெரிகிறது. செய்தியோடு உறவாடி செய்தியாளராக புலனாய்வு கலந்து தந்திருப்பதானது அன்று சொன்னவைகளுக்கு இன்று என்ன நடந்திருக்கிறது என்பதை ஊகிக்கக் கூடியதாக இருக்கின்றது. அந்த வகையில் நல்லாட்சி : அன்று ஒன்று, இன்று இரண்டு. நாளை எனும் கேள்விக்குறியுடன் அமைந்த கட்டுரை காத்திரமானது. அதேபோல தகவல் உரிமைச்சட்டம் யாருக்காக, காணாமல் ஆக்கப்பட்டோருக்கான அலுவலகம், வெறுப்புமிழும் உரை போன்றன பற்றிய பதிவுகள் முக்கியத்துவம் உடையன. 

அதேபோல மிகச்சுருக்கமான தலைப்புகளில் எழுதப்பட்டிருக்கும் பெற்றோலும் அரசியலும், வாரிசு அரசியல், அரசியலும் வியாபாரமும், குழுக்களின் அரசியல், விலங்குகளின் அரசியல் எனும் அரசியலின் வகைப்படுத்தல்கள் சுவாரஸ்யமிக்கவை. இந்த தலைப்புகளை வாசிக்கும் போது நமக்குள் ஒரு சிரிப்பலை எழுமானால் அது நம்மை நாமே பார்த்து சிரித்துக்கொள்வதாக அமையும்.  

நாமே இந்த மாற்றத்துக்கு வாக்களித்துள்ளோம். இலங்கை அரசியல் வரலாற்றில் எப்போதும் இல்லாத அளவுக்கு ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கும் இந்த மாற்றத்தினை மாற்றியமைக் கவேண்டிய பொறுப்பும் இந்த சமூக த்துக்கே உரியது.  கடந்த மூன்றாண்டு காலமாக நாட்டில் இடம்பெற்றது நல்லாட்சிதான் என்பதை அது முடிவு றுத்தப்பட்ட அடுத்த மூன்று நாட்க ளில் தெரியக்கூடியதாக இருந்தது. அத்தகைய ஒரு நல்லாட்சி இடம் பெற்ற கடந்த மூன்றாண்டுகளில் பெரும்பகுதி அரசியல் நிகழ்வுகள் வாராந்தம் அலசி இருக்கும் இந்த அலசல் எனும் நூல் நல்லாட்சி காலத்தின் நாட்குறிப்பு என்று கொள்ளலாம் என்றும் மல்லியப்புசந்தி திலகர் தெரிவித்தார். 

நூலாசிரியர் ஜீவா சதாசிவம் தன்னுடைய ஏற்புரையை நன்றியுரையாக மாத்திரம் சுருக்கிக்கொண்டார். தனது எழுத்துக்கும் முயற்சிக்கும் பங்களிப்பு செய்த அனைவருக்குமான நன்றி கூறலாகவே அது அமைந்தது. 

ஊடகவியலாளர் நிர்ஷன் ராமானுஜம் சிறப்பாக நிகழ்ச்சிகளை தொகுத்தளித்திருந்ததுடன் ஊடகத்துறை, இலக்கியத்துறை, கலைத்துறை, அரசியல்துறை என அனைவரதும் பங்களிப்புடன் அரங்கம் நிறைந்த நிகழ்வாக அமைந்தது அலசல் வெளியீடு.

ஏ.எஸ்.எம்.நவாஸ்

நாமே உருவாக்கிக் கொண்ட ஜனநாயகத்தை நாமே கேலி செய்யும் நிலையில் தான் இன்றைய நாளில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். ஒரு கிழமைக்கு முன்னால் நமது பாராட்டைப் பெற்றவர்களை நாமே தூற்றுகிறோம். கடந்த வாரம் விமர்சிக்கப்பட்டவர்கள் இந்த வாரம் பரவாயில்லை என்ற நிலைக்கு யோசிக்க வைக்கிறார்கள். அடுத்த வாரம் என்னவாகும் என்ற எதிர்பார்ப்பு அதிகரித்திருக்கும் நிலையில்  அவ்வப்போது எதிர்பாராத நிகழ்வுகள்...

இது இவ்வாறிருக்க தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பளப் பிரச்சினையை முன்வைத்து நாடெங்கிலும் தொழிலாளர்களுக்கான ஆதரவுப் போராட்டங்களை முன்னெடுத்து வந்த நிலையில் நாட்டின் தேசிய அரசியலில் ஏற்பட்ட நிலைமாற்றம் அதனைப் பின்தள்ளி விட்டது என்றே சொல்ல வேண்டும்.  கடந்த வாரங்களில் ஊடகங்களில் அந்தப் போராட்டங்களுக்கு வழங்கிய முன்னுரிமைகளை தற்போது காணமுடியவில்லை. ஆனாலும் தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பள விடயம் தொடர்பில் சாத்தியமான எந்த அறிவிப்பும் வரவில்லை. 

ஒக்டோபர் புரட்சி என உலகப் புகழ்பெற்ற தொழிலாளர் வர்க்கப் புரட்சி இடம்பெற்ற அதே மாதத்தில் இலங்கையின் முக்கிய தொழிலாளர் வர்க்கமான தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்காக  அதே  ஒக்டோபர்  மாதத்தில் கொழும்பில் ஒரு புரட்சி செய்யப்பட்டது. இது தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கான புரட்சி போராட்டம் என்பது ஒருபுறம் இருக்க தோட்டத் தொழிலாளர்களின் அடுத்த தலைமுறையினர் வேறு தொழில் துறைகளில் ஈடுபட்ட வண்ணம் தலைநகரில் தம் பெற்றோருக்காகத் திரண்டனர் என்பது குறிப்பிட்டுச் சொல்ல வேண்டியது. 

இதனையடுத்து சிங்கள, ஆங்கில ஊடகங்கள் தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பளப் பிரச்சினை குறித்துப்  பேசுவதற்கு ஏதுவாக இருந்தது. இது தேவையான ஒன்றாகவும் இருந்தது. இந் நாட்டின் தேசிய பிரச்சினையாக தெரியவரும் போதும் அது ஏனைய மொழி பேசும் மக்களிடம் செல்லும்போதும் பிரச்சினையின் பரிணாமம்  வேறு வடிவத்தைப் பெறுவதை அவதானிக்க முடியும்.

சில அரசியல் கட்சிகளும் அவர்களின் வழிவந்தவர்களும் இந்த இணைய வழி ஏற்பாட்டு போராட்டத்துக்குள் மூக்கை நுழைத்ததும் முன்கூட்டியே ஊடகப் போர்வையில் சில ஒழுங்கமைப்புகளைச் செய்தமையும் திட்டமிட்டே செய்தியாக்கப்படல் வேண்டும் என சில்லறை ஏற்பாடுகளைச் செய்ததும்  எடுபட்டதாகத் தெரியவில்லை.

எது எவ்வாறெனினும் அன்றைய போராட்டத்தில் ஒரு சிறு குழுவைத் தவிர அரசியல் நோக்கமின்றி உணர்வுடன் ஒன்று சேர்ந்த இளைஞர், யுவதியினரே பெருந்திரளாக திரண்டிருந்தனர் என்பதே உண்மை. அரசியல் நோக்கம் கொண்ட அந்தக் கும்பலையும் அவர்கள் ஆடிய நாடகத்தையும் விட்டு ஏனைய அனைத்து உணர்வுபூர்வமான இளைஞர், யுவதிகள் முன்னே இன்று எழுந்து நிற்கும் கேள்விகள் என்ன என்பதே இப்போதைய கேள்வி.

இன்று நாட்டில் வரலாறு முன்னெப்போதும் காணாத ஓர் அரசியல் கிளர்ச்சி நிலை தோன்றியிருக்கும் போது ஊடகங்களும் பொதுமக்களும் அதன்பால் ஈர்க்கப்பட்டிருப்பதில் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை. எனினும் இந்தக் காட்சி மாற்றங்களினூடாக தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பளப் பிரச்சினையைத் தீர்த்து வைக்கக்கூடிய மையங்களில் மாற்றம் ஏற்பட்டிருக்கின்றது என்பது இன்னொரு பக்கம் பார்க்க வேண்டியது.

கூட்டு ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத்திடும் பிரதான தொழிற்சங்கமான இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸ் தலைவரான ஆறுமுகன் தொண்டமான் அமைச்சராகியுள்ளார். எனவே முன்பைவிட அவருக்கான அதிகாரங்கள் அதிகரித்திருக்கின்றன. மகிழ்ச்சி. மறுபுறம் இலங்கை தேசிய தோட்டத் தொழிலாளர் சங்க பொதுச் செயலாளராக இருந்த வடிவேல் சுரேஷ் பெருந்தோட்டக் கைத்தொழில் துறை இராஜாங்க அமைச்சராகியுள்ளார். அத்துடன்  இ.தொ.கா.வுடன் கைகோர்த்து செயற்படவுள்ளதாகவும் தகவல்கள் கசிந்துள்ளன. 

இனி அவர் அத்தகைய செயலாளர் பதவியில் இல்லாதபோதும் சம்பளப் பிரச்சினையை முன்வைத்தே பேச்சுவார்த்தையில் பங்குகொள்ளும் பெருந்தோட்டப் பிராந்திய கம்பனிகள் அனைத்தையும் மேற்பார்வை செய்யும் பெருந்தோட்டத் துறை முகாமைத்துவ மேற்பார்வைப் பிரிவு (PMMD) இவரது அமைச்சு அதிகாரத்துக்குக் கீழாகவே வரும். மூன்றாவது தரப்பாக கலந்துகொள்ளும் எஸ்.ராமநாதன் லங்கா சமசமாஜக் கட்சியின் தோட்டத் தொழிலாளர் சங்கப் பிரதிநிதி. பேராசிரியர் திஸ்ஸ விதாரண தலைமையிலான சமசமாஜக் கட்சி, பிரதமராக தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ள மஹிந்த ராஜபக்‌ஷ அணி ஆதரவுக் கட்சி.

எனவே மூன்று தரப்பினருக்கும் பிரதமராக மஹிந்த ராஜபக்‌ஷ அமையப்பெற்றுள்ள சந்தர்ப்பத்தில் தொழிலாளர்களுக்கு 1000 ரூபா அடிப்படைச் சம்பளத்தையும் இதர கொடுப்பனவுகளையும் பெற்றுக் கொடுக்கும் சந்தர்ப்பம் கைநழுவி செல்லக் கூடாது. என்னதான் ஊடகங்கள் தேசிய அரசியல் நிலைக்குள் மூழ்கி நின்றாலும் தொழிலாளர்களுக்கான தொடர்ச்சியான அழுத்தமும் இளைஞர்களின் பக்கத்தில் இடைவிடாது தொடர்ந்தால் மாத்திரமே சாத்தியமாகும்.

தவிரவும் கொழும்பில் கூடிய இளைஞர்கள் மலையக இளைஞர்கள் என்ற கணிப்பு "அவர்கள் எப்படி... இப்படி....?" என்னும் எண்ணத்தையே கொண்டிருக்கச் செய்துள்ளது. இது எதிர்கால மலையகம் குறித்த அசட்டுப் பார்வை என்றும் கொள்ளலாம். இன்றைய நிலையில் மலையகத் தலைமைகள் எடுக்கும் நிலைப்பாடுகளை காலிமுகத்திடலில் ஒன்றுகூடிய இளைஞர்கள் கவனமாக அவதானிக்க வேண்டும். அன்றைய நாளில் அரங்கேற்றப்பட்ட நாடகம் போலவே இன்றும் பல நாடகங்கள். நாளைய மலையகம் நாடகங்களால் தீர்மானிக்கப்பட முடியாதது.

 காலிமுகத் திடல் உணர்வுக் கூட்டமும் ஒரு நாளோடு முற்றுப் பெற்று விட முடியாது. ஓரிடத்தில் ஒன்றுசேர்ந்து கோஷம் எழுப்பாதபோதும் உணர்வால் மாறாது ஒன்றிணைந்து செயற்பட்டால் மாத்திரமே தோட்டங்களை விட்டு வெளியே வந்த தொழிலாளர் பிள்ளைகளும் நாளைய மலையகத்துக்கு தலைமை கொடுக்க முடியும். கொடுக்க வேண்டும். இன்றைய கட்சித் தாவல்களை எள்ளி நகையாடுவது மட்டுமல்ல, இதனால் தோன்றும் காட்சி மாற்றங்களை எதிர்கொள்ள கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய காலமும் இதுவே.

நன்றி  வீரகேசரி (01/11/2018)

ஒவ்வொரு சர்வதேச தினம் வரும் போதும் அந்தந்த விடயங்கள் 'உரிய தினத்தில்' மாத்திரம் நினைவுபடுத்தப்படுவது போல கூட்டு ஒப்பந்தம் எனும் அடிமைச் சாசனம் இரண்டு வருடங்களுக்கு ஒரு முறை அதுவும் அது காலாவதியாகும் சில வாரங்களுக்கு முன்பிருந்து மாத்திரம் பேசப்பட்டு வருவது வழமையாகி விட்டது. அது போல்தான் 2016ஆம் ஆண்டு ஒக்டோ பரில் செய்யப்பட்ட ஒப்பந்தம்  தற்போது காலாவதியாகிவிட்ட நிலையில், அது பற்றிய பேச்சுவார்ததைகள் சுற்றுக்களின் அடிப்படையில் நடைபெற்றுக் கொண்டிருப்பதுடன் அதுவும் ஒரு பழைய பல்லவியே. 

ஒவ்வொரு ஒப்பந்தக் காலப்பகுதியில் பேசப்படும் விடயங்களே தற்போதும் மீள் சுழற்சி முறையில் இடம்பெற்றுக் கொண்டிருக்கின்றன. தோட்டத் தொழிலாளர்களும் தமது சமபளப் பணம் ஆயிரம் ரூபாவாக அதிகரிக்கப்பட வேண்டும் என்ற கோரிக்கையை வலியுறுத்தி தொழிற்சங்க பேதமின்றி அனைவரும் நாளாந்தம் ஏதோ ஒரு வகையில்  அழுத்தம் கொடுக்கின்றனர். 

இலங்கையின் தேசிய பொருளாதாரத்தில் மிக முக்கியக் கூறாக விளங்கும் தேயிலை தொழிற்றுறையினர் மாத்திரம் தமது நாளாந்த வேதன அதிகரிப்புக்காக ஒவவொரு காலத்திலும் வீதிக்கு இறங்கி தமது கோரிக்கைகளை முன்வைத்து கடைசியில் ஏமாற்றமடைந்தும் விடுகின்றனர். இவவாறான தொடர் நிலை பெரிதும் கவலைக்குரியதே...

இந்நிலையில், தற்போது கூட்டு ஒப்பந்தப் பேச்சுவார்த்தைகள் இடம்பெற்று வருகின்ற நிலையில் அதனோடு இணைந்து இனனுமொரு ஒப்பந்தத்திலும் தாம் கைச்சாத்திடுவதாகவும் அதில் நாட் சம்பளம் தவிர்ந்த ஏனைய விடயங்கள் குறித்து குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதாகவும் அவற்றை ஆராய கூட்டு ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத்திடும் தொழிற்சங்கங்கள் குழு ஒன்றை அமைத்து ஆராய்ந்து வருவதாகவும் இலங்கைத் தேசிய தோட்டத் தொழிலாளர் சஙக.ே த்தின் பொதுச் செயலாளரும் பதுளை மாவட்ட பாராளுமன்ற உறுப்பினருமான வடிவேல் சுரேஷ் ஊடகங்களுக்கு கருத்துத் தெரிவித் துள்ளார். 

இவ்வாறான ஒப்பந்தம் ஒன்று இருப்பின் அதன் முக்கியத்துவம் குறித்தே இந்த வாரம் அலசல் ஆராய்கிறது.

கூட்டு ஒப்பந்தப் பேச்சுவார்த்தைகள் குறித்தே முழுமையான ஊடகக் கவனம் திரும்பியிருக்கும் இந்த நாளில் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் வடிவேல் சுரேஷ் வெளிப்படுத்தியிருக்கும் இந்த இரண்டாம் ஒப்பந்தம் பற்றிய தகவல்கள் மிக முக்கியமானவை.   ஒப்பந்தத்தில் ஈடுபடும் இரண்டு தரப்பினருமே இந்த இரண்டாம் ஒப்பந்தம் பற்றி வெளியே விடாது இருந்தனர். இப்போது ஒப்பநதத்தில் கைச்சாத்திடும் ஒரு தரப்பிலிருந்து இந்தத் தகவல் கசிந்திருப்பது அத்தகைய ஒப்பந்தம் ஒன்று இருப்பதை உறுதிப்படுத்துவதாக உள்ளது.

அத்தகைய ஒப்பந்தத்தின் உள்ளடக்கம் பற்றி  ஊகிக்கக் கூடியதாக உளளது. சம்பளம் தவிர்ந்த பிற விடயங்கள் குறித்து அதில் பேசப்பட்டு இருக்கலாம். அத்தகைய பிற விடயங்களுக்கு கம்பனிகள் தமது நிதியை ஒதுக்குவதாகக் காரணம் காட்டி நாட் சமபளத் தொகையை அதிகரிக்க மறுக்கின்றன. கம்பனிகளின் ஆண்டறிக்கையில் காட்டப்படுகின்ற இலாப புள்ளி விபர ங்களும் சமபளப் பேச்சுவார்ததைகளில் அவர்கள் கூறும் கதைகளும் முரண்பட்டவை. எனவே இரண்டாம் ஒப்பந்தம் குறித்த விடயங்கள் வெளிப்ப டுத்தப்படல் வேண்டும். 

கூட்டு ஒபபந்த முறை மீளாய்வு செய்யப்படல் வேண்டும் என 2016ஆம் ஆண்டு பாராளுமன்றில் ஒத்திவைப்புவேளை பிரேரணை ஒன்று கொண்டுவரப்பட்டது. நுவரெலியா மாவட்டப் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் எம். திலகராஜ் ஒத்திவைப்பு வேளை பிரேரணையில் கூட்டு ஒபபந்தம் செய்யப்பட்ட கால இடைவெளி களையும் அதில் காணப்படும் முரண்பாடான விபரங்களையும் சுட்டிக்காட் டியிருந்தார். 

அந்த விவாதத்தில் கலந்து கொண்டு உரையாற்றும் பேோது  பதுளை மாவட்ட பாராளுமன்ற உறுபபினர் வடிவேல் சுரேஷ் கூட்டு ஒபபந்தம் கைச்சாத்திடப்பட்டு உரிய சமபளம் வழங்கப்படாத விடத்து தான் சபையில் தீமூட்டி தறகொலை செய்வதாக அதிரடியாகத் தெரிவித்தார். அன்று கொண்டுவரப்பட்ட ஒத்திவைப்பு வேளை பிரேரணையைவிட  பெற்றோல் விடயமே அன்று பிரபலமானது. ஏன் இன்றும் கூட 'பெற்றோல்' விடயம் பிரபலமாகவே உள்ளது.   

இன்றும் கூட வேறு யார் மறந்தாலும் அவரே அவ்வப்போது அந்தப் பெற்றோல் விடயத்தையும் தனது தீககுளிப்பு அறிவிப்பையும் விடுவதாக இல்லை. கடந்த வாரம் பண்டாரவளை அம்பிட்டிகந்த இளஞ்செழியன்புரம் வீடமைப்புத் திட்ட திறப்பு விழாவின்போதும் இந்தப் பெற்றோல், தீக்குளிப்பு விடயங்களை அவர் நினைவுப்படுத்திப் பேசியிருந்தமை சுட்டிக்காட்டத்தக்கது. 

கூட்டு ஒப்பந்தப் பேச்சுவார்த்தைகள் இடம்பெற்று வருகின்ற நிலையில் அதனோடு இணைந்து இனனுமொரு ஒப்பந்தத்திலும் தாம் கைச்சாத் திடுவதாகவும் அதில் நாட் சமபளம் தவிர்ந்த ஏனைய விடயங்கள் குறித்து குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதாகவும் அவற்றை ஆராய கூட்டு ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத் திடும் தொழிற்சங்கங்கள் குழு ஒன்றை அமைத்து ஆராய்ந்து வருவதாகவும் இலங்கைத் தேசிய தோட்டத் தொழிலாளர் சஙகத்தின் பொதுச் செயலாளரும்  வடிவேல் சுரேஷ் எம்.பி.  ஊடகங்களுக்கு கருத்துத் தெரிவித்தும் உள்ளார் . 

கூட்டு ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத்திடும் தரப்பு என்கின்ற நிலையில் இருந்து கொண்டு வடிவேல் சுரேஷ் விடுத்திருக்கும் இந்த அறிவிப்பு முக்கியமானது. இதுவரை காலம் கைச்சாத்திட்ட தரப்பு வெளியிடாத ஒரு விடயத்தை வெளியே கொண்டு வந்தமைக்கு அவர் பாராட்டப்பட வேண்டியவராக இருந்தாலும் வெறுமனே அதனைச் சொல்லிவிட்டுப் போகாமல்  வெளிப்ப டுத்த வேண்டிய கடப்பாடும் இருககின்றது. 

அது மாததிரமன்றி பெற்றோல் கொண்டுவருவதற்கு காட்டுகின்ற ஆர்வத்தைக் குறைத்து அதற்குப் பதிலாக இந்த இரண்டு ஒப்பந்தங்களையும் சபையில் சமர்ப்பித்தால் அது விவாதத்துக்கு உள்ளாகும். அதன் மூலம் தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சமபளப் பேசசுவார்த்தையில் முக்கிய திருப்பத்தை ஏறபடுத்த முடியும்.

இது இவவாறிருக்க, தீபாவளி முற்பணம் பததாயிரம் பெறறுக்கொடுக்க உத்தேசித்துள்ள அறிவிப்பும் தற்போது வெளி வந்துள்ளது.  ஏற்கெனவே தான் பிரதமரைச் சந்தித்து தீபாவளி முற்பணம் ரூ.10,000/---= பெற்றுக்கொடுக்க கலந்துரையாடியதாக மலைநாட்டு புதிய கிராமங்கள் உட்கட்டமைப்பு, சமுதாய அபிவிருத்தி அமைச்சர் பழனி திகாம்பரம் ஊடகங்களுக்கு அறிவித்ததும், இலங்கைத் தொழிலாளர் காஙகிரஸும் கமபனிகளிடம் பேசி அதனைப் பெற்றுக்கொடுப்பதாக அதன் உப தலைவர் எஸ். அருள்சாமி ஊடகங்களுக்குத் தெரிவித்துள்ளார்.

கூடவே அத்தகைய கோரிக்கைகளை முதலாளிமார் சமமேளனத்திடமும் அரச பெருந்தோட்ட கூட்டுத்தாபனத்திடமும் தாம் கோரியதாக இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸ் தலைவரும் நுவரெலியா மாவட்ட பாராளுமன்ற உறுப்பினருமான ஆறுமுகன் தொண்டமான் எழுதிய கடிதமும் இப்போது வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

இவ்வாறான கடிதங்கள் எல்லாம் வெளியே வரும் போது இரண்டாம் ஒப்பந்தம் ஒன்று இருந்தால், கூட்டு ஒப்பந்தத்தில்  கைச்சாத்திடும் சங்கங்கள் அதனை வெளிப்படுத்த வேண்டும். இது குறித்தும் ஊடகங்கள் தமது கவனத்தை அதிகம் காட்டுவது அவசியம். இரண்டாவது ஒப்பந்தத்தை வெளியே கொண்டு வருவதற்கும் மக்களின் சார்பாக ஊடகங்கள் கவனம் செலுத்த வேண்டும். கூட்டு ஒப்பந்த முறையில் முன்னேற்றத்தை ஏற்படுத்த இந்த இரண்டாவது ஒப்பந்த ஷரத்துகள் பயன்படக் கூடும்.

நன்றி வீரகேசரி - 18.10.2018

வாரிசு அரசியல்  உலகில் புதிதாக உருவானதொன்றல்ல. மேலைத்தேய நாடுகள் உட்பட வளர்ந்துவரும் நாடுகளிலும் வாரிசு அரசியல் பல நூற்றாண்டுக் கணக்கில் இருந்தே வருகின்றது.  ஆக, ஆச்சரியமான விடயமாக இல்லாதபோதிலும் கடந்த வாரம் தொடர்ச்சியாக  ஊடகங்கள் வாயிலாக பேசுபொருளான விடயமாக "வாரிசு அரசியல்" இருந்தது. அதனை பற்றியே இவ்வார அலசலும் பேசுகின்றது.

உலக அரசியலை எடுத்துக்கொண்டால்,  உலகளாவிய ரீதியில் அதிகாரத்தில் இருக்கும் ஒவ்வொரு தலைவரும் தான் அரசியலிலிருந்து ஓய்வுபெறும் காலத்தில் தன்னுடைய வாரிசுகளில் ஒருவரே இதனைத் தொடர்ச்சியாக கொண்டு செல்வதான கட்டமைப்பை உருவாக்கிகொள்கின்றார். 

 தலைவர்களைத் தெரிவு செய்வது மக்களாக இருந்தாலும் கூட பெரும்பாலும் வாரிசைத் தெரிவுசெய்யும் பங்கில் குறிப்பிட்ட மக்கள் பங்கேற்காமல் இடம்பெறுவதுதான் அதிர்ச்சியையும் ஆச்சரியத்தையும் தந்துவிடுகின்றது. உலக வல்லரசாகத் திகழும் அமெரிக்காவில் அதன்  41ஆவது ஜனாதிபதியாக  ேஜார்ஜ் ஹெர்பெர்ட் வாக்கர் புஷ்  1988 ஆம் ஆண்டு முதல் 1992 ஆம் ஆண்டு வரை பதவியிலிருந்தார். இவரின் பிள்ளை ேஜார்ஜ் வாக்கர் புஷ் அமெரிக்காவின் 43ஆவது ஜனாதிபதியாக 2000 ஆம் ஆண்டு முதல் 2009 ஆம் ஆண்டு வரை பதவியில் இருந்தார். 

 ஆனால், இவர்கள் "அரசியல் முதிர்ச்சியுடனேயே" மக்களால் போட்டியிட்டு தெரிவு செய்யப்பட்டவர்களாக இருந்தமையினால் விமர்சனங்களின்றி மக்கள் மத்தியில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு பிற்காலத்தில்  சிறந்த தலைவர்களாகவும் விளங்கினார்கள். இது ஓர் உதாரணமே.  

குறிப்பாக வளர்ந்துவரும் நாடுகளில்  வாரிசுகளை அரசியலுக்குள் கொண்டு  அணுகுமுறைகள் சமூகத்தின் மத்தியில் வெறுப்புக்களையும் ஏற்படுத்தி விடுகின்றது.

இந்தியாவில், கலைஞர் கருணாநிதியின் வாரிசுகள் அரசியலில் முழுநேரமும் செயற்படுகின்றனர். அவர்களில் கலைஞரின் மறைவின் பின்னர் மு.க.ஸ்டாலின் தி.மு.க. வின் தலைவராக  எந்தவொரு எதிர்ப்புமின்றி தற்போது தெரிவு செய்யப்பட்டுவிட்டார். இந்தத் தெரிவு மக்கள் மத்தியிலோ அல்லது கட்சித் தொண்டர்கள் மத்தியிலோ எந்தவொரு விமர்சனத்துக்கும் உட்படவில்லை என்பது யாவரும் அறிந்ததே. 

 இந்நிலையில் இலங்கையை எடுத்துக்கொண்டால் இதுவரை கால அரசியல் வரலாற்றில் சேனநாயக்க, பண்டாரநாயக்க,  பிரேமதாஸ,  ராஜபக் ஷ, திஸாநாயக்க ஆகியோர் உட்பட பல அரசியல் தலைவர்களின் வாரிசுகள் பரம்பரையாக அரசியலுக்குள் வந்திருப்பதை அவதானிக்கலாம். பண்டாரநாயக்க அரசியலில் ஆரம்பித்து அவரது வாரிசான சந்திரிகாவின் ஆட்சியில் முடிவடைந்தது. எதிர்காலத்தில் அவர் பிள்ளைகளினூடாகத் தொடரலாம். 

அதுபோல, பிரேமதாஸவின் மகன் சஜித் பிரேமதாஸ, காமினி திஸாநாயக்காவின் மகன் நவீன் திஸாநாயக்க,  ராஜபக் ஷவின் மகன் நாமல் மாத்திரமல்லாது சக குடும்பத்தினரும் ஆட்சி அதிகாரத்தைத் தக்கவைத்துக்கொள்ளப் போராடும்  பரம்பரை அரசியல் முன்னெடுப்பும் இடம்பெற்று வருவதை அவதானிக்கலாம்.

அது மட்டுமன்றி அரசியலில் இருக்கும் ஏனைய சில அமைச்சர்களும் தங்களது வாரிசுகளையே அடுத்த நிலைக்கு நிறுத்துகின்றனர். இதனை நாம் கண்கூடாக அவதானித்துகொண்டே இருக்கின்றோம்.   தற்போது பாராளுமன்றத்தில் 12 பெண் உறுப்பினர்களில் 9 பேர் அரசியல்வாதிகளின் உறவுகளாகக் காணப்படுகின்றனர்.  பாராளுமன்றத்தில் 225 பேரில் 98 பேர் அரசியல் வாரிசுகளாக இருக்கின்றனர். 

 தேசிய ரீதியிலும் வடக்கு, கிழக்கு, மலையகம் என சகல மாவட்டங்களிலும் வாரிசு அரசியல் முறை என்பது வளர்ந்து கொண்டே வருகின்றது.  இங்கு மலையகத்தில் உள்ள ஒரு சில விடயங்களை சுட்டிக்காட்டுவோமாயின் கடந்த இரு வாரங்களுக்கு முன்னர் இலங்கைத் தொழிலாளர் காங்கிரஸின் உதவிச் செயலாளராக ஜீவன் தொண்டமான் தெரிவு செய்யப்பட்டார். இளைஞரான இவர் தெரிவு செய்யப்பட்டமை வரவேற்கத்தக்க விடயமாயினும் இதனால் சில சலசலப்புகள் ஏற்பட்டமை பற்றியும் கவனம் செலுத்த வேண்டியுள்ளது.

மலையக மக்கள் முன்னணியின் பிரதி செயலாளராக அமரர் சந்திரசேகரனின் மகள் அனுஷியா சந்திரசேகரன் திடீரென தெரிவுசெய்யப்பட்ட தருணத்தில் கட்சிக்குள் இத்தகைய  சலசலப்புக்கள் வந்தன. இளைஞர்களாக, துடிப்பாக இருக்கின்றார்கள். தமது வாரிசுகளை அரசியலுக்குள் கொண்டுவருவது வரவேற்கத்தக்க விடயமாயினும் அவ்வாறு உள்வாங்கப்படுகின்றவர்களுக்கு எந்தளவு அரசியல் அனுபவம் இருக்கின்றது என்பது பற்றிய தெளிவு அவசியம். பரம்பரை பரம்பரையாக இருக்கின்றோம் என்பதற்காக திடீரென்று ஒருவரைக் கொண்டு வந்து நிறுத்தும் போது கட்சியிலோ அரசியலிலோ மாற்றம் ஏற்படுத்தப்பட்டுவிடுமா?

இ.தொ.கா.வின் செந்தில் தொண்டமான் மற்றும் உதவிச் செயலாளர் ஜீவன் ஆகியோர் மாத்திரம் அரசியல் வாரிசுகள் இல்லை. பொதுச் செயலாளராக தெரிவு செய்யப்பட்டிருக்கும் அனுஷா சிவராஜாவும் வாரிசு வழி வந்தவரே. தொண்டமான் குடும்ப உறவினரான இவரது தந்தை அண்ணாமலை இதேபோன்றே திடீரென 1965 ஆம் ஆண்டளவில் அரசியலுக்கும் பாராளுமன்றத்துக்கும் நியமிக்கப்பட்டார்.

அவரது மரணத்துக்குப்பின் அவரது மகன் கதிரேசனுக்கு வாய்ப்பளிக்கப்பட்டது. அவர் மத்திய மாகாண சபை உறுப்பினராகவும் இருந்தார். இப்போது ஐக்கிய தேசிய கட்சியின் தொழிற்சங்கமான இலங்கை தேசிய தோட்டத் தொழிலாளர் சங்கத்தில் முக்கிய பொறுப்பில் உள்ளார். 

மறுபுறத்தில் தொண்டமான் குடும்பத்திலிருந்து சௌமியமூர்த்தி தொண்டமான் உயிருடன் இருக்கும்போதே அவரது மகன் இராமநாதன் தொண்டமான் அரசியலுக்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு அவர் மத்திய மாகாண கல்வி அமைச்சராகவும் செயற்பட்டார். அவருக்குப்பின் அவரது பேரனான ஆறுமுகன் தொண்டமானையும் அறிமுகம் செய்தார். 

ஆறுமுகன் அவரது சகோதரி மகன் செந்தில் தொண்டமானை அறிமுகம் செய்து அவர் இப்போது ஊவா மாகாண அமைச்சராகவும் உள்ளார். இப்போது அறிமுகப்படுத்தப்பட்டிருக்கும் ஜீவன் தொண்டமான் ஐந்தாம் தலைமுறை குடும்ப உறுப்பினராக கட்சியில் பதவி பெற்றுள்ளார். 

இப்போதைய நிலையில் தலைவராக ஆறுமுகன் தொண்டமான்,  உதவிச் செயலாளராக அவரது மகன், பொதுச் செயலாளராக அவரது பரம்பரை உறவினர் என ஒருசேர உயர்பீடத்தில் இருக்கும்போது கட்சிக்காகவே  காலங்காலமாக உழைத்து அதனையே நினைத்து உருகி தமது காலத்தை அதற்குள்ளேயே செலவளித்த  கட்சியின் ஏனைய சிரேஷ்ட உறுப்பினர்களின் மனநிலை என்னவாக இருக்கும்? அவர்கள் எப்போது கட்சியின் தலைவராக அல்லது செயலாளராக வருவது என்பது மிகப்பெரிய கேள்வி. இதற்கு மத்தியில் "ஜீவனைக் கொண்டுவந்ததால் என்ன?" என்னும் கேள்வியை தலைவர் ஆறுமுகன் எழுப்பியுள்ளார். அவரிடம் மீண்டும் சில கேள்விகளை முன்வைக்க வேண்டியுள்ளது. 

75 ஆண்டுகால இ.தொ.கா. வரலாற்றில் பெரும்பாலான காலத்தை தன்வசம் வைத்திருந்த பெருந்தலைவர் சௌமியமூர்த்தி தொண்டமான் மக்களுக்கு ஆற்றிய பணியை, அவர் காத்த பெருமையை, அவருக்கு பின்னர் இ.தொ.கா. வால் ஆற்றுவதற்கோ தக்கவைக்கவோ முடிந்துள்ளதா? அவரது உரைகள் போன்று பாராளுமன்றத்தில் உரைகளைக் கேட்க முடிகிறதா? அல்லது முகத்தையேனும் காண முடிகிறதா? அடுத்த தலைமுறைக்கும் இந் நிலைதான் தொடரத்தான் வேண்டுமா?

நன்றி வீரகேசரி - 06.09.2018

ஒவ்வொரு நினைவு தினங்களும் சில விடயங்களை அவ்வப்போது நினைவுபடுத்துவதைப்போலவே, இரண்டு வருடங்களுக்கு ஒரு தடவை வரும் கூட்டு ஒப்பந்தமும். தொழிலாளர்களின் சம்பளம் தொடர்பில்  2016ஆம் ஆண்டு  ஆகஸ்ட் மாதமளவில் செய்துகொள்ளப்பட்ட கூட்டு ஒப்பந்தம் இரண்டு வருடங்களை கடந்து அதனை மீண்டும் மேலும் இரண்டு வருடங்களுக்கு புதுப்பிப்பதற்கான  முதலாவது சந்திப்பும் இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்பு இடம்பெற்று எவ்வித இணக்கப்பாடின்றி நிறைவடைந்தது. 

இந்த இணக்கப்பாடு இல்லாத விடயம் புதுமையானதல்ல என்பது யாவரும் அறிந்ததே. ஒவ்வொரு இரண்டு வருடத்துக்கு ஒருமுறையிலான சந்திப்பும் 'இணக்கப்பாடு' இன்றியே முடிவடைந்து திடீரென 'இணக்கப்பாடு' என்ற நிலையில் 'குறைந்தளவிலான தொகை அதிகரிக்கப்பட்டு' இறுதித் தீர்மானம் அறிவிக்கப்பட்டுவிடுவது நகைச்சுவையானதாகவே இருப்பது வழக்கம்.

உலக சந்தையில் தேயிலை விலை வீழ்ச்சி என்பதை பிரதான காரணமாகக் கொண்டு இதர பல காரணங்கள் சொல்லப்பட்டு தொழிலாளர்களின் எதிர்பார்ப்பில், பெரும் ஏமாற்றத்தையே கொடுக்கும் ஒப்பந்தமாக, பேச்சுவார்த்தை தோல்வியில் அடைந்து சம்பந்தமே இல்லாத ஒரு தொகை தீர்மானிப்பது வழமையாகிவிட்டது. 

பெருந்தோட்டத்துறை தொழிலாளர்களுக்காக மேற்கொள்ளப்படும் இந்த கூட்டு ஒப்பந்தம்  இலட்சக்கணக்கான தொழிலாளர்களின் நலன்களோடு தொடர்புடையதாகும். ஒரு வகையில் அது முழு மலையக மக்களினது வாழ்வியலைத் தீர்மானிக்கும் அம்சமாக உள்ளது. இது  தொழிற்சங்கம் மற்றும் அரசியல் ரீதியில் மலையகத்தில் மிகுந்த முக்கியத்துவம் பெற்றுள்ளது.அத்தோடு தேசிய ரீதியாகவும் முக்கியத்துவம் பெறும் விடயமாக மாறியுள்ளது. 

  பெருந்தோட்டத் தொழிலாளர்களின் வேதன அதிகரிப்பு தொடர்பாக மிக நீண்ட காலமாகவே பேசப்பட்டு வருகின்றது.   இது தொடர்பில் அந்தந்த காலத்தில் பல்வேறு சந்தர்ப்பங்களில் போராட்டங்களும், பணிப் பகிஷ்கரிப்பும் இடம்பெற்று வந்துள்ளன. அந்த வகையில் சமகாலத்தில் தோட்ட தொழிலாளர்களின் வேதனத்தை தீர்மானிப்பதற்கான கூட்டு ஒப்பந்த பேச்சுவார்த்தைகள் இடம்பெற்று வருவதையும் அதற்கு முன்னதான ஒப்பந்தங்கள் பற்றியதுமான ஓர் அலசலாகவே இந்தவார "அலசல்" அமைகிறது. 

150 ஆண்டுகால வரலாற்றைக் கொண்ட பெருந்தோட்டக் கைத்தொழிலில் அகப்பட்டு அல்லல் படும் சமூகமாக மலையகப் பெருந்தோட்டத்துறை சமூகம் உள்ளது. ஆரம்பத்தில் சம்பளத்திற்குப் பதிலாக அரிசி மற்றும் ஏனைய உணவு பண்டங்கள் வழங்கப்பட்டதுடன் தொடர்ச்சியான சம்பளமும் வழங்கப்படவில்லை. 

1972 வரை பிரித்தானிய கம்பனிகளினால் நிர்வகிக்கப்பட்ட இந்த தோட்டங்களை தேசிய மயமாக்கிய பின்னர் முதன் முதலில் 1972ஆம் ஆண்டு சம்பளக் குழுவினால் குறைந்தபட்ச கூலிச் சட்டத்தின் (Minimum Wages Ordinance)  கீழ் தீர்மானிக்கப்பட்டது. சம்பள நிர்ணய சபை தாபிக்கப்படும் வரை நாட் சம்பளத்தை தோட்ட உரிமையாளர்கள் தன்னிச்சையாகத் தீர்மானித்தனர். குறைந்தபட்ச கூலிச் சட்டத்தின் கீழ் சம்பள சபை தாபிக்கப்பட்டது. அதில் தொழிலாளர்களைப் பிரதிநிதித்துவம் செய்யும் தொழிற்சங்கங்கள், தோட்ட முதலாளிகள் மற்றும் அரசாங்கப் பிரதிநிதிகள் இடம்பெற்றனர். 

1992ஆம்  ஆண்டு பெருந்தோட்டங்கள் தனியார் மயப்படுத்தப்பட்டதோடு 22 பிராந்திய கம்பனிகள் வசம் ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளன. சில தோட்டங்களை அரச கூட்டுத்தாபனங்களான மக்கள் பெருந்தோட்ட அபிவிருத்தி சபையும் அரச பெருந்தோட்ட யாக்கமும், எல்கடுவ பிளான்டேசன் எனப்படும் அரச பொறுப்பில் உள்ள கம்பனிகளும் முகாமை செய்து வருகின்றன. ஏனையவை சிறு தோட்ட உரிமையாளர்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளன. 

பெருந்தோட்டங்கள் பிராந்திய கம்பனிகளுக்குக் குத்தகைக்கு வழங்கப்பட்ட போது ‘கூட்டு ஒப்பந்த’ அடிப்படையில் தோட்டத் தொழிலாளர்கள் நிர்வகிக்கப்படவில்லை. பெருந்தோட்ட தொழிலாளர்களுக்கான நியதிச் சட்டங்கள் மற்றும் பொதுவாக காணப்பட்ட தொழிற்சட்டங்களின் அடிப்படையிலேயே பெருந்தோட்டங்கள் நிர்வகிக்கப்பட்டன. ஆகையால் தொழிலாளர்களின் நாள் சம்பளமானது சம்பள நிர்ணய சபையினூடாக தீர்மானிக்கப்பட்டது. 

1994க்குப் பின்னர் அரசாங்கம் சம்பள நிர்ணய விடயத்திலிருந்து விலகிக் கொண்டது. அதன் பின் பெருந்தோட்டக் கம்பனிகள் தொழிற்சங்கங்களைக் கொண்டு கூட்டு ஒப்பந்தம் ஒன்றின் மூலம் தொழிலாளர்களின் சம்பளத்தை நிர்ணயிக்க ஆரம்பித்தன. 

ஆரம்பத்தில், இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸ் (CWC) உடன் மாத்திரம் இந்த ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டதோடு பின்னர் இலங்கை  தேசிய தோட்டத் தொழிலாளர் சங்கம் (LJEWU) மற்றும் அரச ஒருங்கிணைந்த பெருந்தோட்ட தொழிற்சங்க  கூட்டமைப்பு (JPTUC) ஆகியனவும் தொழிற்சங்க பிரதிநிதிகளாக  கைச்சாத்திட்டன. இதுவே 1996ஆம் ஆண்டிலிருந்து கூட்டு ஒப்பந்தம் என்ற பெயரில் மாற்றம் செய்யப்பட்டது.

1998ஆம் ஆண்டு முதல் இரண்டாண்டுகளுக்கு ஒரு முறை  மேற்கொள்ளப்படும் ‘கூட்டு ஒப்பந்தம்’ உரிய கால இடைவெளியில் மேற்கொள்ளப்படவில்லை என்பதை அவை கையொப்பமிடப்பட்டிருக்கும் திகதிகளை வைத்து அடையாளப்படுத்த முடியும். 

கடந்த இருபது வருடகாலமாக மூன்று தொழிற்சங்க அமைப்புகள் மாத்திரமே இந்த கூட்டு ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத்திடுகின்றன. 40 வீத அங்கத்தவர்களைக்கொண்ட தொழிற்சங்கங்களுடன் இந்த ஒப்பந்தம் செய்வதற்கு உடன்பாடு காணப்பட்டுள்ளது. ஏறக்குறைய வெள்ளிவிழா கண்டுள்ள நிலையில் இந்த தொழிற்சங்கங்களுக்கு மாத்திரம் இந்த கூட்டு ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத்திடும் சட்ட வலிது உள்ளதா என்கின்ற கேள்வியும் எழுகின்றது. பெருந்தோட்ட மக்களும் இந்நாட்டின் பிரஜைகள் என்ற வகையில் வாழ்வுக்கான சம்பளத்தைப் பெற்றுக்கொடுப்பதில் அரசாங் கத்துக்கும் கடப்பாடுண்டு.  

ஏனைய துறைகளில் தொழில் செய்வோரின் வேதனம், வாழ்க்கைச் செலவு ஏற்றத்திற்கு ஏற்ப வருடாந்தம் மீளாய்வு செய்யப்படுகிறது. அரச துறையில் வருடாந்தம் ஒரு குறிப்பிட்ட விகிதத்தில் சம்பளம் அதிகரிக்கப்படுகின்றது. இதனை மீளாய்வு செய்ய ஜனாதிபதி தனியான ஆணைக்குழு ஒன்றையும் அமைத்துள்ளார். எனினும் தோட்டத் தொழிலாளர் சம்பள விடயம் தொடர்பில் அவர் ஒரு வார்த்தையும் பேசுவதில்லை. அவருடன் ஒட்டிக்கொண்டு தேர்தல் அரசியல் செய்யும் இ. தொ. கா இந்த விடயத்தை அவருடன் பேசுகின்றதா?. 

இ.தொ.கா தற்போதைய தனது பாத்திரம் என்ன எனும் கேள்வியை சரியாக உணர்ந்து காய் நகர்த்த வேண்டும். ஜனாதிபதிக்கும் தங்களுக்குமான அரசியல் உறவை தோட்டத் தொழிலாளர் சம்பள விடயத்துக்கு பயன்படுத்துவதன் மூலம் சரி செய்யலாம். அதை விடுத்து கம்பனியுடன் பேசுவார்கள். இறுதியில் தோல்வி என்பார்கள். வெளிநடப்பு செய்வார்கள். என்ன பேசினார்கள்? என்ன தோல்வி என யாருக்கும் தெரியாது. ஆனால் ஒரு நாள் ஒப்பந்தம் செய்து பேச்சுவார்த்தை வெற்றி என்பார்கள் . இது கடந்த 25 ஆண்டுகளாக இடம்பெறும் "தொடர் நாடகம்". இந்த முறையும் அதையே அரங்கேற்ற நினைப்பது வேடிக்கையானது. 

தொடர்ந்து தோல்வியுறும் இந்த கூட்டு ஒப்பந்த முறை தொடர்ந்தும் செய்யப்பட்டு கொண்டே இருக்கிறது. ஏனைய துறைகளில் அதிகமானோர் மாத சம்பள அடிப்படையிலே தொழில் செய்கின்றார்கள். ஆயினும் பெருந்தோட்ட தொழிலாளர்கள் சுமார் 200 வருட காலமாக நாட் கூலிக்காகவே தொழில் செய்கின். றார்கள்

இவர்களின் வேதனம் இரண்டு வருடத்திற்கு ஒரு முறை மீளாய்வு செய்யப்பட்டாலும் அது நாகரீகமான மானிட வாழ்க்கையினைக் கொண்டு நடத்துவதற்குப் பொருத்தமற்றது. வாழ்க்கைச் செலவு சுட்டிகள் தொடர்ந்து அதிகரித்து சென்ற போதும் அதற்கான சலுகைகள் இவர்களுக்கு வழங்கப்படுவதில்லை. 

இந்த நாட்டின் பிரஜைகளாகவும் தேசிய பொருளாதாரத்தின் முக்கியப் பங்காளிகளாகவும் இருக்கும் பெருந்தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கு கௌரவமான வேதனத்தைப் பெற்றுக் கொடுப்பதில் அரசாங்கத்துக்குக் கடப்பாடு உண்டு.  பேச்சுவார்த்தையில் அரசாங்கப் பிரதிநிதிகளும் ஒரு தரப்பாக பங்கேற்க வேண்டும்.

மாத சம்பள முறையே இன்றைய தேவையாக உள்ளது. அது சாத்தியமாகாதபோது குறைந்தபட்சம் 'கூட்டு ஒப்பந்தம்’ செய்யப்படும் கால இடைவெளி நிச்சயப்படுத்தப்பட்டதாக இருக்க வேண்டும் என்பதையும், நிலுவைப் பணக்கொடுப்பனவிலும் ஒரு முறையான கொள்கை வகுக்கப்படல் வேண்டும் என்பதையும் உறுதிப்படுத்த ஒப்பந்தம் செய்யும் தொழிற்சங்கங்கள் முன்வர வேண்டும். 

இந்த இலக்கினை அடைய சகல தரப்பினரையும் கொண்ட கூட்டிணைந்த செயற்பாடு அவசியமாகும். இல்லாவிட்டால், "தொடர் தோல்வியில் தொடரும் ஒப்பந்தம்" என இம்முறையும்  அமைந்துவிடும் அபாயமே உள்ளது. 

2015 ஆம் ஆண்டு உருவாக்கப்பட்ட நல்லாட்சி அரசு அப்படியே இன்று இல்லாத போதும் 'நல்ல ஆட்சி'  அரசாக தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. ஐக்கிய தேசியக் கட்சி அதன் வழி; நான் தனிவழி என ஜனாதிபதியே அறிவித்திருப்பதானது தற்போதைய கூட்டு அரசாங்கத்தில் குளறுபடி உள்ளதை உறுதிப்படுத் துகின்றது. இந்த அரசாங்கத்தை உருவாக்குவதில் அல்லது முன்னைய அரசாங்கத்தை மாற்றுவதில் இலங்கை வாழ் தமிழ், முஸ்லிம் மக்களின் வாக்குகள் முக்கிய பங்கு வகித்தன. 

குறிப்பாக மலையகப் பகுதிகளுக்கு ஜனாதிபதி வேட்பாளர் மைத்திரிபால சிறிசேன வருகை தந்து வாக்கு கேட்காதபோதும் ஆவலுடனும் பல எதிர்பார்ப்புக்களுடனும் மக்கள் வாக்களித்தார்கள்.அதனைத் தொடர்ந்து பொதுத் தேர்தலில் புதிதாக உருவாகியிருந்த தமிழ் முற்போக்கு கூட்டணி , அதுவரை மலையகத்தில் கோலோச்சிய இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸூக்கு சவால்விடுக்கும் வகையில் வெற்றியை பெற்றது.  

மஹிந்த ராஜபக் ஷ தொடர்ச்சியாக ஒன்பது ஆண்டுகள் நாட்டை ஆண்டார் என்றால் இ.தொ.கா. ஏறக்குறைய எழுபது ஆண்டுகளாகவே மலையகத்தை ஆண்டது எனலாம். அதுவும் அமைச்சு பதவி அரசியலில் தொடர்ச்சியாக நாற்பதாண்டுகாலம் இருந்து வந்துள்ளது. 

எனினும் 2015 ஆம் ஆண்டு அதில் ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டு  ‘மலைநாட்டு புதிய கிராமங்கள்,உட்கட்டமைப்பு, சமுதாய அபிவிருத்தி அமைச்சு எனும் புதிய அமைச்சுப் பொறுப்பினை இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸ் அல்லாத குறிப்பாக தொண்டமான் பரம்பரை அல்லாத நேரடியான தொழிலாளியின் மகன் என்ற அடையாளத்துடன் பழனி திகாம்பரத்தின்  கைகளுக்கு இந்த அமைச்சு சென்றது.இந்த புதிய அமைச்சின் ஊடாக மக்களின் எதிர்பார்ப்புகளும் அதிகரித்திருந்தமை மறுப்பதற்கில்லை. 

 தற்போது நல்லாட்சிக்கு மூன்றாண்டுகள் முடிவுற்றிருப்பது போலவே குறித்த அமைச்சும் மூன்றாண்டுகளைக் கடந்துள்ளது. இந்த நிலையில் அதன் நடவடிக்கைகள் குறித்த ஒரு  சில விடயங்களை சுட்டிக்காட்டுவதாக இந்த வார அலசல் அமைகிறது. 

'மலைநாட்டு புதிய கிராமங்கள், உட்கட்டமைப்பு, சமுதாய அபிவிருத்தி அமைச்சு' என்பது புதிய அமைச்சு. ஆயினும் அது 'தோட்ட உட்கட்டமைப்பு அமைச்சு'  என கடந்த இருபது ஆண்டுகளாக இருந்த அமைச்சின் தொடர்ச்சி என்பதை மறுப்பதற்கில்லை.  

மறைந்த அமைச்சர்கள் சௌமியமூர்த்தி தொண்டமான், அமைச்சர் பெரியசாமி சந்திரசேகரன் ஆகியோர் மாத்திரமின்றி  ஆறுமுகன் தொண்டமான், முத்து சிவலிங்கம், டிலான் பெரேரா, சி.பி.ரத்னாயக்க போன்றோர் குறித்த அமைச்சின் அமைச்சர்களாக பதவி வகித்திருப்பதோடு சில காலம் சதாசிவம் (தற்போதைய மத்திய மாகாண சபை உறுப்பினர்) கூட நிழல் அமைச்சராக செயற்பட்டுள்ளார். 

ஒவ்வொரு கால கட்டத்திலும் குறிப்பிட்ட அமைச்சின் ஊடாக முன்னெடுக்கப்பட்ட பணி களை பட்டியலிட்டால் அதன் நிறைகுறைகளை மதிப்பீடு செய்ய முடியும். வீடுகளைக் கட்டுதல், மின்சாரம் பெற்றுக்கொடுத்தல், பாதைகளை புனரமைத்தல் எனும் உட்கட்டுமான வசதிகளுடன் தொழிற்பயிற்சி நிலையங்களை நிர்வகித்தல், இளைஞர்களை வலுவூட்டும் செயற்பாடுகள் போன்றனவும் கூட இந்த அமைச்சு ஊடாக நடைபெற்று வந்துள்ளது.

எனினும் 2015 ஆம் ஆண்டு ஆட்சி மாற்றம் இடம்பெற்றவேளை தோட்ட உட்கட்டமைப்பு அமைச்சு என்ற ஒன்று இருக்கவில்லை. அதன் பணிகள் பொருளாதார அபிவிருத்தி அமைச்சராகவிருந்த பஷில் ராஜபக் ஷவின் கீழ் பிரதி அமைச்சராக இயங்கிய முத்து சிவலிங்கத்தின் ஊடாக அந்தப்பணிகள் முன்னெடுக்கப்பட்டன. 2015 ஜனவரியில், மைத்திரிபால சிறிசேன ஜனாதிபதியானதும் நூறு நாள் வேலைத்திட்டம் ஒன்றை அமைத்தபோது,  பழனி திகாம்பரம் ‘பெருந்தோட்ட உட்கட்டமைப்பு அமைச்சு’ என அமைச் சரவை அந்தஸ்துள்ள அமைச்சராக நியமிக்கப்பட்டார். நியமனம் என்பதற்கு அப்பால் அது அவருடைய நிபந்தனை என்று அறிய முடிகிறது. 

அதாவது, முன்னைய அரசாங்கத்தில் (மஹிந்த) தேசிய அரச கரும மொழிகள் பிரதி அமைச்சராக இருந்த திகாம்பரம்,  தான் புதிய அரசாங்கத்துக்கு ஆதரவு வழங்குவதாக இருந்தால் தனக்கு ‘தோட்ட உட்கட்டமைப்பு அமைச்சு’ வழங்கப்பட வேண்டும் என்ற நிபந்தனையின் அடிப்படையில் அதனைப் பெற்றுக்கொண்டதுடன் அது தமிழாக்கம் செய்யும்போது பெருந்தோட்ட உட்கட்டமைப்பு அமைச்சு என பெயரிடப்பட்டுள்ளது. 

அந்த அமைச்சினைப்பெற்றுக்கொண்ட அமைச்சர் திகாம்பரம் ஏழு பேர்ச்சஸ் நிலத்தில் தனிவீடுகள் அமைப்பதை இலக்காகக் கொண்டு 300 வீடுகளை மலையக மாவட்டங்களில் அமைத்து ஒரு முன்னெடுப்பைச் செய்தார். அது பிரபலம் பெற்றதோடு 2012 ஆம் ஆண்டு இந்திய அரசாங்கத்தினால் வழங்கப்பட்ட மலையக மக்களுக்கான 4000 வீடுகள் என்ற வீட்டுத்திட் டத்தினை நடைமுறைப்படுத்த முயற்சி மேற்கொண்டார். 

2015 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் நடைபெற்ற பொதுத் தேர்தலில்  தமிழ் முற்போக்கு கூட்டணியின் பிரதித் தலைவராக அவர் பெற்ற வாக்குகளும் அவர் சார்ந்த அணியின் சிந்தனையும் பலமும் ‘(பெருந்)தோட்ட உட்கட்டமைப்பு அமைச்சினை’ விரிவாக்கி 'மலைநாட்டு புதிய கிராமங்கள், உட்கட்டமைப்பு ,சமுதாய அபிவிருத்தி அமைச்சு' எனும் அமைச்சாகப் பெற்றார். 

பெயருக்கு ஏற்றாற்போல அமைச்சின் திட்டங்களும் விரிவாக்கம் பெற்றன. தனிவீடு, வீட்டுக்கான ஏழு பேர்ச்சஸ் காணிக்கு முழு உரித்துடனான உறுதிப்பத்திரம், உட்கட்டமைப்பு அபிவிருத்தி என அவரது அமைச்சுப் பணிகள்   வேகமாகவும் திடமாகவும் நடைபெற்று வருகின்றமை வரவேற்கக் கூடியதே.

இந்திய வீடமைப்புத்திட்டத்தையும் நடைமுறைக்கு கொண்டு வந்து பூண்டுலோயா டன்சினன் தோட்டத்தில் 404 வீடுகளை மக்கள் பாவனைக்கு கையளித்த நிகழ்வு பலரதும் பாராட்டைப் பெற்றது. அதனைத் தொடர்ந்து 10000 வீடுகளை அமைக்க இந்திய அரசாங்கத்துடன் மக்கள் முன்னிலையில் கைச்சாத்திட்டது கூட மலையக தமிழ் மக்களுக்கு கிடைத்த அங்கீகாரமே. இந்த அமைச்சின் வீடமைப்புத்திட்டங்கள் பற்றிய பல விமர்சனங்கள் இருந்தாலும் இதுவரையில் ஏற்பட்டிருக்கும் வீடமைப்புத்திட்ட  முன்னேற் றங்கள் பற்றி பாராட்ட வேண்டியும் இருக்கின்றது. 

 ஆனாலும் அமைச்சின் பெயரில் வரும் முதல் இரண்டு பாகத்திற்கு கொடுக்கும் முக்கியத்துவத்தை மூன்றாம் பாகமான 'சமுதாய அபிவிருத்தி' க்கு அமைச்சும், அமைச்சரும் வழங்குகிறார்கள் இல்லையோ எனும் சந்தேகம் எழாமல் இல்லை. புதிய கிராமங்கள் அமையப்பெறுகின்றன. மலையக மக்களின் வரலாற்றை நினைவுப்படுத்தி  அவற்றுக்கு புதிய பெயர்கள் வைக்கப்படுகின்றன.

உட்கட்டமைப்பு  வசதிகளாக பாதைகள் புனரமைக்கப்பட்டு வருகின்றன. உலக வங்கி உதவியுடன் ஏனைய அமைச்சுக்களுடன் இணைந்து சிறுவர் பராமரிப்பு நிலையங்கள், சுத்தமான குடிநீர் திட்டங்கள் என்பன இடம்பெறுகின்றன. நுவரெலியா மாவட்டத்திற்கு வெளியே காலி, மாத்தறை, மாத்தளை, மொனராகலை மாவட்டங்களுக்கும் திட்டங்கள் விஸ்தரிக்கப்படுகின்றன. இவற்றுக்கு விமர்சனம் இருந்தாலும் வரவேற்கப்பட வேண்டியவையே!

ஆனால், மூன்றாவது அம்சமான ‘சமுதாய அபிவிருத்தி’ பக்கத்தில்   என்ன நடந்துகொண்டிருக்கிறது. அந்த பகுதியின் கீழ் இயங்கக் கூடிய பிரஜாசக்தி நிலையங்களில் என்ன நடக்கிறது? எத்தனை மலையக மாணவர்கள் கணினி பயிற்சி பெறுகிறார்கள்? அதன் அடைவு மட்டம் என்ன? ரம்பொடையில் அமையப்பெற்றுள்ள நுண்கலைக்கல்லூரியின் நிலை என்ன? அங்கு நுண்கலைப் பயிற்சிகள் இடம்பெறுகின்றனவா? எவ்வாறு மாணவர்கள் உள்வாங்கப்படுகின்றனர்? எத்தகைய பயிற்சிகள் இடம்பெறுகின்றன? நோர்வூட் விளையாட்டு மைதானத்தில் என்ன நடக்கிறது? மலையக இளைஞர் யுவதிகளின் விளையாட்டுத் துறைக்கு அமைச்சு ஆற்றும் பங்களிப்பு என்ன?

அமைச்சர் ஒரு கரப்பந்தாட்ட விளையாட்டு வீரராக அவ்வப்போது தோட்ட மைதானங்களில் இளைஞர்களுடன் விளையாடி விடுவதனால் மாத்திரம் விளையாட்டுத்துறை வளர்ந்துவிடுமா? ஹட்டன் தொண்டமான் அல்லது பூல் பேங்க் தொழிற்பயிற்சி கல்லூரியில் எத்தகைய பாடநெறிகள் இடம்பெறுகின்றன? அங்கு வெளியேறும் மாணவர்கள் தொழில் வாய்ப்பு பெறுகின்றனரா போன்ற கேள்விகளுக்கான பதிலையும் அமைச்சிடமும் அமைச்சரிடமும் மக்களின் சார்பில் கோரவேண்டியுள்ளது.

 அமைச்சின் பெயர் மாற்றப்பட்டதன் தாற்பரியம் செயற்பாடுகளில் தெரிகிறது.  மேற்படி நிறுவனங்களின் பெயர்களும் கூட அமைச்சுப் பொறுப்பேற்றதும் மாற்றப்பட்டு பல்வேறு சர்ச்சைகள் கிளம்பியிருந்தன. சர்ச்சைகளுக்காக பெயர் மாற்றப்பட்டதா? அல்லது ஏதேனும் சாதிப்பதற்கு பெயர் மாற்றப்பட்டதா? தோட்டம் கிராமம் ஆனதுபோல் சமுதாயமும் மாற்றங்களை எதிர்பார்த்து நிற்கிறது.

நன்றி வீரகேசரி - 23/08/2018

ஒரு சமூகம் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் ஒரு நாள் ஜீவனோபாயத்துக்கான போராட்டத்தை நடத்திக்கொண்டிருக்கின்றது. ஒரு முறைசார் முன்னணி தொழில்துறையான பெருந்தோட்ட முறையிலேயே இந்தத் தொடர் போராட்டங்களை நடத்தி வருகின்றனர்.  இதனை காலங்காலமாக செய்து வருவது ஒரு புதிய விடயமல்ல.

எனினும் அக்கரப்பத்தனை, வெவர்லி தோட்டத்தில் 11/08/2018 முதல் 14/08/2018 வரை இடம்பெற்றுவந்த உணவுத் தவிர்ப்பு மற்றும் வேலைநிறுத்தப் போராட்டம் ஒரு வித்தியாசமான கவனயீர்ப்பைக் கொடுத்திருந்தது. தொழிலாளியின் ஜீவனோபாயத்துக்கான ஜீவ மரண போராட்டமாகவே இப்போராட்டம் அமைந்திருந்தமை வேதனைக்குரிய விடயமாகும். சவப்பெட்டியில் உயிருடன் தன்னுடைய உடலை வைத்து தனது ஜீவனோபாயத்துக்காக தொழிலாளர்கள் போராடும் இத்தருணத்தில் அவர்களுடன் வேறு யார் இணைந்து போராடுவதற்கு தகுதியாக உள்ளனர் என்பது சிந்திக்க வேண்டிய விடயமாகும். 

வெவர்லி தோட்ட பொது மைதானத்தில் உண்ணாவிரதம் இருந்தவரை   சவப்பெட்டியில் வைத்து டயகம – தலவாக்கலை பிரதான பாதைக்கு கொண்டு வந்து பாதையில் வைத்துப் போராட்டம் நடத்தினர்.   வெவர்லி தோட்டத்தின் 5  பிரிவுகளைச் சேர்ந்த தொழிலாளர்களுடன் இணைந்து பணிப்பகிஷ்கரிப்பில் ஈடுபட்டு தொடர்ந்து போராட்டத்துக்கு ஆதரவு வழங்கினர்.  இவ்விடயம் தொடர்பில்   தமிழ் முற்போக்குக் கூட்டணியினூடாக பிரதமர் மற்றும் ஜனாதிபதியின் கவனத்துக்குக்  கொண்டு செல்வதற்கு நடவடிக்கை எடுப்பதாகக் கூறியதையடுத்து போராட்டம் கைவிடப்பட்டது. இக் கோரிக்கைகள் முன்வைப்புக்கள் வழமைபோல தற்காலிகமானவையே...

இப்போராட்டத்தைப் பற்றிய பல பதிவுகள், காணொளிகள் என பலதரப்பட்ட விடயங்கள் சமூக வலைத்தளங்களில் உலாவருவதை அவதானிக்கக் கூடியதாக இருந்தது. இவ்வாறு  பதிவுகளை பதிவிட்டு விட்டால் மாத்திரம் பிரச்சினைகளுக்குத் தீர்வு பெற்றுக் கொடுத்து விட முடியுமா? தொழிலாளர்களுக்கான போராட்டங்களை இதுவரை தொழிலாளர்கள் மாத்திரமே முன்னெடுத்து வந்துள்ளனர். தொழிலாளர்கள் அல்லாத வேறு தொழில்துறை சார்ந்தவர்கள்  இந்தப்போராட்டங்களில் ஏற்கனவே பங்குபெறாமல் இருப்பதுதான் ஆச்சரியமாக இருக்கின்றது.

பொதுவாக தொழிலாளர்களின் சம்பள ஒப்பந்தமான கூட்டு ஒப்பந்தம் புதுப்பிக்கப்படவுள்ள காலகட்டத்திலேயே பல தரப்பட்ட பேச்சுவார்த்தைகள், கலந்துரையாடல்கள், எதிர்ப்பு ஆர்ப்பாட்டங்களை நடத்தி வருகின்றனர். அதாவது இது ஒரு பருவகால கதையாகவே  அமைந்து விடுகின்றது. 

எதிர்வரும் ஒக்டோபர் மாதம் கூட்டு ஒப்பந்தம் புதுப்பிக்கப்படவுள்ள நிலையில் மீண்டும் பழைய தொடர் பல்லவிதான். இதில் ஒரு நகைச்சுவையான விடயமொன்றையும் சுட்டிக்காட்ட வேண்டும். 

தொழிலாளர்களின் சம்பள உயர்வு பற்றி பேச்சு ஆரம்பித்தவுடனேயே அந்த ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத்திடும் பெருந்தோட்ட நிறுவனங்களின் முதலாவது அறிவிப்பே  "உலக சந்தையில் தேயிலையின் விலை அதிகரிப்பு." ஆகையால் தொழிலாளர்களின் சம்பளத்தை அதிகரிப்பதற்கான வாய்ப்புகள் இல்லை. இவ்வாறான தொடர் அறிவிப்பையே கடந்த 25 வருடங்களாக பெருந்தோட்ட நிறுவனங்கள்  அறிவித்து வருகின்றன.   இவ்வாறான அறிவிப்பு கடந்த  25 வருடங்களாகவே தோல்வியடைந்த  திட்டமாக இருக்கின்றது என்பதை வெளிப்படுத்துகின்றது. 

இந்த ஒப்பந்தம் கைச்சாத்திடப் போகும் காலத்தை விட அது இல்லாத காலத்தில்  ஏன் போராட்டத்தை முன்னெடுக்க முன்வரக்கூடாது என்ற கேள்வியும் எழுகிறது. இந்த முன்னெடுப்புக்குத் துணைபோகும் விதமாகவே அதில் கையொப்பமிடும்  தொழிற்சங்கங்களும் கையெழுத்தை இட்டு அமைதியாக இருந்தும் விடுகின்றன. 

தொழிலாளர்களின் ஒப்பந்தத்தைப் புதுப்பிக்கும் வருடத்தில்  விலை அதிகரிப்பு என ஒரே காரணத்தைக்  காட்டும்  தரப்பினர்  அதனை மீள்பரிசீலனை செய்தால் என்ன? அரசியலுக்கு அப்பால் பொதுக் கவனத்தை ஈர்க்கும் முகமாகவே இந்தப்போராட்டத்தை "தொழிலாளர்களே" நடத்துகின்றனர். இந்நிலையில், தொழிலாளர்கள் அல்லாதவர்கள் இந்தப்போராட்டத்தை எவ்வாறு முன்னெடுக்கப்போகின்றனர்? வெளித்த ரப்பினர் எவ்வாறு முன்னெடுக்கவுள்ளனர் ?

தொழிலாளர்களுக்கான ஆதரவுத்தளம் வெளியிலிருந்து வராமல் இருப்பதற்கான காரணம் என்ன? இது பற்றியே கவனம் செலுத்த வேண்டியுள்ளது. அரசியல் கலப்பு அல்லாமல் சில போராட்டங்களை முன்னெடுக்கும் போது  அவ்விடத்தில் ஓர் அரசியல்வாதி தலையிடும் போது ஏனைய தரப்பினரால் இது அரசியல் மயமாக்கப்பட்டு கைவிடப்படுகின்ற நிலையும் ஏற்பட்டு விடுகின்றது.  மீண்டும் மீண்டும் எத்தனையோ தடவைகள் இவ்வாறு செய்யும் போது தொழிலாளிக்கும் அரசியல்வாதிக்கும் மட்டும் தான் என இப்போராட்டங்கள் மட்டுப்படுத்தப்படுகின்றனவா?

இவ்விரண்டையும் கடந்த ஒரு போராட்டத்தை முன்னெடுப்பதற்கு மலையகத்தில் உள்ள ஏனைய தொழில்துறையினரோ முகநூல் போராளிகளோ அல்லது ஏனைய தரப்பினரோ ஏன் ஒரு கலந்துரையாடல் மட்டத்தில் மாத்திரமே இதனை வைத்துக்கொள்கின்றனர்? ஏன் அதனை ஒரு போராட்ட வடிவத்துக்குக் கொண்டு வராதுள்ளனர்?

நாட்டின் உயர்பீடமான  பாராளுமன்றத்தில் மக்கள் விடுதலை முன்னணி பல்வேறு விடயங்களுக்கு  பிரேரணை கொண்டு வந்து  முழுநேர விவாதத்தை நடத்தும்   நிலையில், அவர்களால் தோட்டத் தொழிலாளர் விடயத்தில் கவனம் செலுத்தி  முழுநாள் விவாதமொன்றை ஏன் கொண்டு வர முடியாது? இந்நாட்டுக்கு தேயிலையின் வருகை,  அதன் பங்களிப்பு பற்றிய வரலாறு அனைத்து மக்களும் முழுமையாக அறிந்தவிடயமே.. ஏன் அதற்குத் தனியானதொரு முக்கியத்துவத்தை அவர்களால் கொடுக்க முடியாது? 

பாராளுமன்றத்தில் அவ்வப்போது, தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பள விடயம் அதிகரிக்கப்பட வேண்டும்,  கூட்டு ஒப்பந்தம் மீள்பரிசீலனை செய்யப்பட வேண்டும் என பேச்சளவில் மாத்திரம் கடந்த இரு தசாப்தங்களாக  இருந்து வருகின்ற நிலையிலும் இது பற்றி முழுமையான முழுநேர காத்திரமான பேச்சுக்கள் எங்கும் இடம்பெற்றதாகத் தெரியவில்லை. இவ்வாறான பேச்சுக்கள் பொதுமைப்படுத்தப்படாததற்குக் காரணம் என்ன? 

ஜே.வி.பி.க்கு தோட்டத் தொழிலாளர் சங்கம் என்ற ஒன்று இருக்கின்றது. இந்நிலையில்  அவர்கள் ஏன் அக்கட்சியினூடாக விவாதத்தைக் கொண்டு வரமுடியாது-? 25 வருடகாலமாகத்   தோல்வியடைந்த திட்டம் மீண்டும், மீண்டும் ஏன்  புதுப்பிக்கப்பட வேண்டும்-? அதனை மீளாய்வு செய்வதற்கு ஏன் தயங்குகின்றனர்? 

இந்தியாவில் இடம்பெற்ற ஜல்லிக்கட்டுப் போராட்டத்துக்கு   ஒட்டுமொத்த இலங்கை, இளைஞர், யுவதிகள் உட்பட பலதரப்பட்ட தரப்பினரும் எதிர்ப்பு ஆர்ப்பாட்டங்களை முன்னெடுத்தனர். அத்துடன் சமூகவலைத்தளப் பதிவுகள் உட்பட பல்லூடக வழியில் எதிர்ப்பை வெளியிட்டனர். 

வீதிக்கு இறங்கினார்கள். அயல்நாட்டு அசம்பாவிதத்துக்காக 'WE SUPPORT JALLIKATTU' என்னும் குரல் எழுப்பும் நம்மவர்கள் ஏன்  இலங்கையில் முக்கிய தொழில்துறையினராக விளங்கும் இந்தத் தொழில் தரப்பினருக்கு ஆதரவாக போராட்டத்தில் தாமும் இணைய முடியாது?

நன்றி வீரகேசரி (16-08-2018)

40 மணிநேர நீண்ட தொடரிசை மூலம் (இசை மரதன்)   இசைத்துறையில் உலக சாதனை படைத்த  முதலாவது இலங்கையரும் தமிழருமான பிரபல கர்நாடக சங்கீத இளம் கலைஞரும்  இசைத்துறை விரிவுரையாளருமான  ஆரூரன் அருணந்தி, இத்துறையில் சுமார் பதினைந்து வருட கால அனுபவம் கொண்டவர்.  இலக்கின் இறுதித் தருணத்தில் மண்டபம் நிறைந்திருந்த இசை ஆர்வலர்களின் மகிழ்ச்சி ஆரவாரத்துக்கு மத்தியில் புதிய சாதனையை நிலைநாட்டினார்.  வாய்ப்பாட்டை பிரதானமாகக் கொண்டிருந்தாலும்  மிருதங்கம், வயலின், வீணை ஆகிய கருவிகளையும் இசைக்கும் ஆளுமையையும் இவர் தன்னகத்தே கொண்டிருக்கின்றார். 

பிறந்தோம், வளர்ந்தோம், வாழ்ந்தோம் என்றில்லாமல்  ஏதாவது ஒன்றை  சாதித்தோம் என்று சமூகத்திற்கு முன்மாதிரியாகவும் வழிகாட்டியாகவும் இருக்கின்றார் இந்த இளம் கலைஞர். அதனை அவரது 40 மணிநேர தொடரிசைக் கச்சேரி உறுதிப்படுத்திவிட்டது எனலாம். உலக சாதனை இலக்கை  எட்டிய கலைஞர் ஆரூரனை அவரது இல்லத்தில் அண்மையில் சந்திக்கும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது.  இதன்போது   கலைத்துறை சார் விடயங்கள் தொடர்பில் இடம்பெற்ற நீண்ட உரையாடலின் சுருக்கம் இங்கு நேர்காணல் வடிவில்....

இசைத்துறையில்  உலக சாதனை முயற்சி யின் முதல் இலங்கையர், தமிழராக இருக்கும் உங்களுக்கு சாதனையின் இறுதித் தருணம் எவ்வாறு இருந்தது? இந்நிகழ்வு பற்றி எம்முடன் பகிர்ந்து கொள்ள முடியுமா?

இசை உலகிற்கு புதிதாக பிறந்தது போல அந்த இறுதித்தருணம் அமைந்திருந்தது.  இலங்கை சங்கீதத்துறையில்  முதன் முதலாக  இடம்பெற்ற  சாதனை முயற்சி இது.  இலங்கை வரலாற்றில்  எவராலும்  பதிவு செய்யப்படாத விடயம். இந்திய சாஸ்திரிய   சங்கீதம்  பாடிய பண்டித் பிரசன்னா குடி இந்த சாதனையை  நிலை நாட்டியிருந்தார். இந்தியாவில் உள்ள Assist world  Record   என்ற அமைப்பு இதனை  நடத்தியது.  எனது நிகழ்வுக்கான  அனுசரணையை  கொழும்பு  சைவமங்கையர்  கழகம்  வழங்கி யிருந்தது.  

பத்திரிகைகள், தொலைக்காட்சிகள், வானொலிகள்,  சமூக ஊடகங்கள்  இணை யத்தளங்கள் என்பன  ஒத்துழைப்பு  வழங்கி யிருந்தன. இங்கு "வீரகேசரி"  பத்திரிகை வழங்கிய  பிரதான பங்கைக் கூறவேண்டும்.  இலங்கையில் கலை, இலக்கியத்துறையில் கலைஞர்களை வெளிக்கொணர்வதில் மிகவும்  பங்காற்றிக்  கொண்டிருக்கும் முக்கிய பத்திரிகையாக இருக்கின்றது. அது மாத்திரமல்லாமல் ஏனைய பத்திரிகைகளும்  இந்நிகழ்விற்கான பங்களிப்பை வழங்கியமை மனதுக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. 

இந்த வெற்றிக்கு   பெரும்பாலானவர்கள்  உந்துசக்தியாக இருந்துள்ளனர். நண் பர்கள், உறவினர்கள், எனக்குத்  தெரிந்த, தெரியாத உறவுகள், நல்லுள்ளங்கள்  என ஆயிரக்கணக்கானவர்களின் ஆதரவும்  ஆசிகளுமே இந்த சாதனை   முயற்சியில்  முக்கிய பங்களிப்பை  வழங்கின என்பதை  இங்கு குறிப்பிட்டுக் கூறவேண்டும்.   உரிய தருணத்தில் உதவிய  அன்புள்ளங்களுக்கு

 இத்தருணத்தில் மனமார்ந்த  நன்றிகளையும்   கூறிக்கொள்கிறேன்.   

மிக முக்கியமானவர் என யாரையும் கூற விரும்புகின்றீர்களா? 

ஆம்! முக்கியமாக   ஒருவரைக் குறிப்பிட வேண்டும். அவர்தான்  வைத்திய  கலாநிதி  அனுஷ்யந்தன். இந்த  சாதனை முயற்சிகளின்  வெற்றிக்கு  பிரதான காரணகர்த்தா. இவ்வாறானதொரு சாதனை  முயற்சியில்  ஈடுபட வேண்டும் என்று  என் மனதில் தோன்றியவுடன் முதன்முதலில் நான் Dr.அனுஷ்யந்தனிடம் கூறினேன். 

அவர் உடனேயே வாழ்த்தி, கண்டிப்பாக இதனை செய்வோம் என்றார். அதனுடன் அவர் தரப்பில் செய்ய வேண்டிய வேலைகள் அனைத்தையும் செய்து என்னுடன் நிகழ்வின் இறுதிவரை பக்கபலமாக இருந்தார். ஆரம்பம்  முதல் இறுதி வரையில்  கூடவே இருந்து  இந்த வெற்றியை   கச்சிதமாக  முடித்துத் தந்தார். சிறந்த  சமூகசேவகரான இவர் வைத்தியராக மாத்திரமல்லாது  சகலதுறைகளிலும்  ஆளுமை மிக்கவராக இருக்கின்றார். இவர் வாய்ப்பாட்டுத்துறையில் எனது மாணவரும் கூட என்பதை சொல்லிக்கொள்வதில் பெருமையடைகின்றேன். 

இந்த  சாதனை முயற்சி சரியாக இடம்பெற்றுள்ளது என்பதை எவ்வாறு, யார்  உறுதிப்படுத்தினார்கள்? 

Assist world  Record  என்ற அமைப்பின் கீழ்  இந்த சாதனை முயற்சி  இடம்பெற்றது. நாம் அன்று  மேடையில்   வைத்திருந்த  Timer மூலம், நேரடி  ஒளிபரப்பாகும் வகையில் சகல விடயங்களும் பதிவு செய்யப்பட்டன. இந்த

Assist World Record பற்றிக் கூறுங் களேன்?

இந்தியாவில்  இந்த அமைப்பு இருக்கின்றது. இந்த அமைப்பின் ஊடாக சாஸ்திரிய  சங்கீதம் என்னும் தலைப்பில்  பண்டித் பிரசன்னா குடி என்பவர் மாத்திரமே  இருதடவைகள் சாதனை  செய்திருக்கின்றார்.  முதல் தடவை  26 மணித்தியாலமும்   பின்னர் சுமார் 5 வருடங்களுக்கு பின்னர் 29 மணித்தியாலமும் பாடி சாதனை படைத்தார். 48 மணித்தியாலம் தொடரிசை செய்வதற்கு அவர் முயற்சித்த போதிலும் உடல்நிலை தனக்கு சாதகமாக இல்லை என்பதால் தான் 29 மணித்தியாலத்துடன் நிறைவு செய்து கொண்டதாக அவரே  தெரிவித்தார். 

நீங்கள் ஏன் கின்னஸ் சாதனைக்கு விண்ணப்பிக்கவில்லை?

கின்னஸில் சாஸ்திரிய  சங்கீத சாதனை முயற்சிகளுக்கான பிரிவு இல்லை.  ஆகையால் பல உலக சாதனைகளுக்கு அங்கீகாரம் வழங்கி வரும்  Assist world Record  என்ற அமைப்பைத் தெரிவு செய்தேன். 

இசைத்துறையில் ‘மரதன்’  செய்ய வேண்டும்  என்ற எண்ணம் ஏன் உருவானது?  இதற்கு எவ்வளவு காலம்  எடுத்தீர்கள்? 

இந்தியாவில் கன்னியாகுமரியில்  இருக்கும்  நண்பரொருவர்  கடம் என்ற வாத்தியத்தில்  கின்னஸ் சாதனை புரிந்திருக்கின்றார். அதுமட்டுமல்லாமல் ஏனைய வாத்தியங்களிலும்  உலக சாதனைகள் பலவற்றை  செய்திருக்கின்றார். அவரது   இணையப் பக்கத்தைப்  பார்த்த போது என்னுள் ஓர் ஆர்வம் ஏற்பட்டது. இவ்வாறானதொரு முயற்சியில் ஈடுபட வேண்டும் என்ற விருப்பமும்  ஏற்பட்டது. 

 எனக்கு இருக்கும் இத்திறமையை ஏன் இந்த சமூகத்திற்கு  கொடுக்கக்கூடாது எனவும் இத்துறையில்  ஒரு சாதனை செய்து   மற்றவர்களுக்கு முன் மாதிரியாக  இருக்க வேண்டும் எனவும் நினைத்தேன்.  இது பல வருட கால  திட்டமிடல் அல்ல. மூன்று,   நான்கு  மாதங்களுக்குள்ளேயே  திட்டமிட்டோம்.  இதற்காக பல மணித்தியாலங்கள்  இருந்து பயிற்சி  எடுக்கவுமில்லை.  பல மேடைக் கச்சேரிகள்  பாடிய  அனுபவமும் 40 மணித்தியாலம் பாடி  முடிப்பேன் என்ற  திடகாத்திரமான நம்பிக்கையும் என்னை சாதிக்கும் வரை கொண்டுச் சென்றது. 

தொடர்ச்சியாக பாடிக்கொண்டிருக்கும் போது உங்களுக்கே  சலிப்புத்தட்ட வில்லையா? 

ஆம்!  ஒரு கட்டத்தில் இதனை விட்டு விடுவோம் என்று யோசித்தேன். ஆனால்,  எப்படியாவது  சாதனையை   முறியடிக்க வேண்டும் என்று மனதில் உறுதியும் இலக்கை அடைய வேண்டும் என்ற உத்வேகமும் இருந்தன.  எனது  அருகில்  இருந்தவர்கள்  எனக்கு  அதீத நம்பிக்கையும்  உற்சாகத்தையும்  கொடுத்தனர். இந்த உற்சாகம் என்னை தளரவிடவில்லை என்றே கூறுவேன்.

40 மணித்தியாலத்துக்கான உங்க ளது பாடல் தெரிவுகள் பற்றி?

40 மணித்தியாலத்தை பத்து, பத்து பிரிவுகளாகப்  பிரித்து ஒவ்வொரு பிரிவுக்கும்  ஏற்ற வகையில்  தயார்படுத்தினேன். ராக ஆலாபனை,  கல்பனா, தாளம் போன்ற  விடயங்களை சேர்த்து ஒரு  ராகத்தை  மிகவும் விரிவாகப் பாடினேன்.  

29 மணித்தியால சாதனையை கடக்கும் வரை ஒவ்வொரு நான்கு மணித்தியாலத்திற்கு ஒரு முறை ஒரு சிறிய இடைவெளி எடுத்தேன்.  அந்த சாதனையை  முறியடித்த பின்னர்  ஒவ்வொரு   மணித்தியாலத்திற்கு  ஒரு தடவையும் பத்து நிமிடங்கள் இடைவெளி கிடைத்தது.  World Assist Record  அமைப்பின் சட்ட திட்டங்களுக்கு அமைவாகவே  இதனைப் பின்பற்றினேன். இதன் பின்னர் வந்த ஒவ் வொரு  மணித்தியாலமும் எனக்கு பெரும் சவாலாக  இருந்தது. 

நீங்கள் பாடும் போது உங்களுக்கு எரிச்சலூட்டும் வகையில் ஏதாவது சம்பவங்கள் இடம்பெற்றனவா?

ஆம். ஒவ்வொரு பாடல்களையும் நான் என்னை லயித்தே பாடினேன். அவ்வாறு பாடிக் கொண்டிருக்கும் போது, என் முன்னால் இருக்கும் சபையோர் என்னை நன்றாகவே ஊக்குவித்தனர்  அதேவேளை, சிலர் அருகில் இருப் பவர்களிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கும் போது என்னுடைய அவதானத்தை  திசை திருப்புவதாகவும் அமைந்தது. இருப்பினும் அதனை சுதாகரித்துக் கொண்டே இறுதிக் கட்டத்திற்கு வந்தேன் எனலாம்.  இந்நிகழ்வின் போது நான் சதாவ தானியாகவே இருந்தேன்.

பெரும் எண்ணிக்கையிலான ஆசி ரியர்களுக்கு வாய்ப்பாட்டுக் கலைஞராக இருந்தீர்கள். ஆனால், அந்த இறுதித் தருண த்தில் அவர்களது பிரசன்னம் இருக்கவில்லையே... இது பற்றி...?

இலங்கையிலுள்ள சுமார் 35 – -40 வரையிலான நடன ஆசிரியர்களுக்கு வாய்ப்பாட்டு இசைக்கலைஞராக வேலை செய்திருக்கின்றேன். கொழும்பில் 95 வீதமான ஆசிரியர்களுக்கு நான்தான் வாய்ப்பாட்டு இசைக்கலைஞர். தங்களது வேலைப்பளு காரணமாகவோ அல்லது இதர காரணங்களாலோ அவர்களது பிரசன்னம் இல்லாமல் போயிருக்கலாம் என நினைக்கின்றேன். 

தங்களால் வர முடியாத ஆசிரியர்கள் சிலர் எனக்கு அறி வித்தார்கள். அதேவேளை தங்களது குடும்ப உறுப்பினர்களை அனுப்பி வைத்திருந்தார்கள். பிரசன்னமாகியிருந்த ஆசிரியர்களுக்கு எனது நன்றியையும் ெதரிவிக்கின்றேன். தெரிந்த சில மூத்த ஆசிரியர்கள் தெரியாதது போல இருந்தமை மனதுக்கு சிறிய வருத்தம் தான். 

உங்கள் குரலிசைக்கு பக்ககலமாக இருந்த உங்களது துணையிசைக் கலைஞர்கள் பற்றி? 

ஏழு துணையிசைக் கலைஞர்கள் என்னுடன் இணைந்துகொண்டனர். திபாகரன், மதுரா பாலச்சந்திரன், வேங்கட சுப்பிரமணிய குருக்கள் ஆகியோர் வயலின் இசைக்கலைஞர்களாகவும் திவ்விய ரூப சர்மா, வேனிலான் மாஸ்டர், ரகுநாதன் மாஸ்டர் ஆகியோர் மிருதங்கத்தையும் நேத்ரா தொலைக்காட்சியைச் சேர்ந்த கேசவன்  கஞ்சிராவும் வாசித்தனர். ரட்ணம் இதற்கான ஒலியமைப்பை மேற்கொண்டிருந்தார். அத்துடன் இறுதி நேரத்தில் கடம் இசைக்கலைஞராக இணைந்துகொண்டு ஊக்கப்படுத்தினார். என்னுடன் இணைந்திருந்த அத்தனை அணியிசைக் கலைஞர்களும் தங்களது சாதனை முயற்சியாகக் கருதியே என்னுடன் இணைந்து உறங்காமல் தொடர்ந்து அணியிசை கொண்டு துணையிருந்தனர். 

உங்களது இலக்கை எட்டும் இறுதித்தருணத்தை எவ்வாறு   உணர்கி ன்றீர்கள்?

நிகழ்வில், இறுதித் தருணத்தில் வந்து என்னை உற்சாகப்படுத்தியவர்களின் கரகோஷங்கள் அனைத்தும் எனக்கு புதுப்பொலிவைத்  தந்தன. அன்றுதான் புதிதாக இசைக்குள் வந்திருக்கின்றேனோ என்ற உணர்வையும் ஏற்படுத்தியிருந்தது. அங்கு வந்தவர்கள் என்னை அவர்களது வீட்டுப் பிள்ளையாகவே நினைத்து வாழ்த்தினார்கள் என்பதை அவர்களின் ஒவ்வொரு வாழ்த்துக்களின் மூலமும் நான் உணர்ந்தேன். என்னை அறிந்தவர்கள், அறியாதவர்கள் எனப் பலரும் என்னை வாழ்த்தியதுடன் கண்ணீர் விட்டதையும் கண்டேன். இந்த வாழ்த்தொலிகளுக்கு நான் நன்றியையும் இத்தருணத்தில் கூறக்கொள்கின்றேன்.   

இசைத்துறைக்குள் உங்களது பிரவேசம் பற்றி....?

எனது குடும்பத்தில் ஓர் இசை வாசனை இருந்தமையினால் சிறுவயதிலிருந்து இசை மீது ஆர்வம் இருந்தது. ஆனால், முழுநேரக் கற்கையாகக் கற்க வேண்டும் என்ற நோக்கம் இருக்கவில்லை.  உயர்தரத்தில் விஞ்ஞானத்துறை  கற்கைக்குப் பின்னர் வேறொரு கற்கை நெறிக்காக அண்ணாமலை பல்கலைக்கழகத்திற்குச் சென்றேன். அப்போது சங்கீதத்தின் மீது ஒரு ஈர்ப்பும் இருக்கத்தான் செய்தது. அதில் கற்பதற்கு முயற்சித்துப் பார்த்தேன். விண்ணப்ப திகதி முடிவடைந்து விட்டதாகக் கூறினார்கள். உயர்தரத்தில் சங்கீத கற்கை நெறியைக்  கற்காமையினால் பட்டப்படிப்பை மேற்கொள்ள முடியாத நிலைமை ஏற்பட்டது. 

பின்னர், துறைத்தலைவரை அணுகிய போது  அவர் என்னைப் பாடிக்காட்டச் சொல்லி பரீட்சையொன்று (சிறிய மேடைக்கச்சேரி) இடம்பெற்றது. அதில் சித்தி பெற்றேன். அதன் பின்னர் ,  இசைத்துறையில் பட்டப்படிப்பை மேற்கொள்வதற்கு உடனடியாக விசேட அனுமதி கிடைத்தது.  கர்நாடக சங்கீத இளமாணிப்பட்டத்தை இங்கு பூர்த்திசெய்ததுடன் 2003 ஆம் ஆண்டு எனது கற்கை பூர்த்தியடையும் போது பல  விருதுகளையும்  பெற்றுக்கொண்டேன். 

அதன் பின்னர் சென்னைப் பல்கலைக்கழகத்தில் பல பிரபலமான ஆசிரியர்களிடம் முதுநிலை மாணி கற்கையைப் பூர்த்திசெய்து தாய்நாட்டிற்கு வந்தேன். அங்கு கற்கும் போது வெளிநாட்டில் கற்பிப்பதற்கான வாய்ப்புக்களும் கிடைத்தன.  ஆனாலும் நான் கற்ற இசையை தாய்நாட்டிற்கு கொடுக்க வேண்டும் எண்ணத்தினால் வேறு  வாய்ப்புக்களை ஏற்கவில்லை. 

இசைத்துறையில் இலங்கையில் உங்களது முதலாவது அனுமதி எது?

யாழ். இராமநாதக் கல்வியகத்தில் முதன் முதலாக  துணை விரிவுரையாளராக அனுமதி பெற்று இரண்டு மாதங்கள் வேலை செய்தேன். போர்க் காலச்சூழல் காரணமாக இங்கு தொடர்ந்து வேலை செய்ய முடியாத நிலை ஏற்பட்டது. அதன் பின்னர் கொழும்பில் கட்புல அரங்காற்று பல்கலைக்கழகத்தில் 2006 ஆம் ஆண்டு முதல் தற்போது வரை சேவையாற்றிக் கொண்டிருக்கின்றேன். தமிழைத் தாய்மொழியாகக் கொண்டிராத    சிங்கள மாணவர்களுக்கு எமது கலாசாரத்துடன் கூடிய சங்கீதத்தை  கற்றுக்கொடுக்கின்றேன். அது எனக்கு பெரும் திருப்தியாக இருக்கின்றது. சவால் மிக்கதாகவும் இருக்கின்றது. எமது தமிழ்க்கலாசாரம் வேறு இனத்தவர்களுக்கு என்னூடாக செல்வது மனதுக்கு திருப்தியாக இருக்கின்றது. 

உங்களது குரு யார்?

எனது  பக்கத்து வீட்டிலிருந்த சங்கீத ஆசிரியர் சௌந்தரவல்லி தர்மலிங்கம்  என்பவரே கர்நாடக சங்கீதத்தின் எனது ஆரம்ப குரு.  பொன் ஸ்ரீ வாமதேவன், பரமேஸ்வரி கணேசன், பத்மநாதன் ஆசிரியர் உட்பட  உள்ளூர் மற்றும் இந்தியாவிலுள்ள பல பிரபலமான ஆசிரியர்களிடம் நான் கர்நாடக சங்கீதத்தைப் பயின் றேன். சங்கீதத்தின் வெவ்வேறு நுணுக்கங்களை வெவ் வேறு ஆசிரியர்களிடம் கற்றுக்கொண்டேன். 

இலங்கையில் முதலாவது மேடைக்கச்சேரி அனுபவம் பற்றி?

தநதையாரின் குலதெய்வமாகிய நயினை நாகபூஷணி அம்மன் ஆலயத்தில் எனது முதல் கச்சேரியை நடத்தினேன். பின்னர் யாழ்ப்பாணம், கொழும்பு என பல மாவட்டங்களில் வெவ்வேறு சபாக்களிலும் பல்கலைக்கழகங்களிலும் பாடியுள்ளேன். ஐரோப் பிய நாடுகள் உட்பட வெளிநாடுகளிலும் பாடியிருக் கின்றேன். 

உங்களது "ஆரோகணா பைன் ஆர்ட்ஸ்" இசைக்கலையகம் பற்றி?

சுமார் 5 வருட காலமாக "ஆரோகணா பைன் ஆர்ட்ஸ்" என்ற இசைக்கலையகத்தை நிறுவி இலவசமாக கச்சேரிகளை ஒழுங்கு செய்து உள்ளூர்க் கலைஞர்களை ஊக்குவித்து செயற்றிட்டத்தை முன்னெடுத்தேன். நிகழ்வுகளின் செலவுகளை நான் பொறுப்பேற்றுக் கொண்டாலும் நிகழ்வுக்கு மக்களின் வருகை மிகவும் குறைவாகவே இருந்தது.   உள்ளூரிலுள்ள சகல கலைஞர்களையும்  ஊக்குவிக்கும் நோக்கத்திலேயே இதனை நான் முன்னெடுத்தேன். அத்துடன் மாணவர்களுக்கான வகுப்புக்களையும் நடத்துகின்றேன். 

நீங்கள் விரிவுரையாளராக உள்ள கட்புல அரங்காற்று பல்கலைக்கழகம் பற்றி..? 

கொழும்பு–7, நெலும் பொகுணவிற்கு முன்பாக கட்புல அரங்காற்று பல்கலைக்கழகம் அமைந்துள்ளது. களனி பல்கலைக்கழகத்தின் அழகியல் பிரிவாக இருந்த இப்பிரிவு 2005 ஆம் ஆண்டு முன்னாள் ஜனாதிபதி சந்திரிகா பண்டாரநாயக்கவின் காலத்தில் தனியான அங்கீகரிக்கப்பட்ட பல்கலைக்கழகமாக உருவானது. இங்கு ஓவியம், நாடகம் என கலைத்துறை சார் விடயங்களை உட்படுத்திய பல துறைகள் இருக்கின்றன.  தமிழ் மொழி மூல மாணவர்களும் அனுமதி பெறலாம்.

சிங்கள மொழி மாணவர்களுக்கு நீங்கள் கர்நாடக சங்கீதத்தை கற்றுக்கொடுத்த அனுபவம் பற்றி..?

இது பெரும் சவாலான ஒரு விடயம். ஏனெனில் எமது மொழியின் சரியான உச்சரிப்பை வழங்க வேண்டியதொரு தேவை ஏற்படும். ஹிந்தி, பாலி, மராத்தி போன்ற மொழிகளை அவர்கள் இலகுவாகக்  கற்றுக்கொண்டாலும் தமிழ்மொழி  உச்சரிப்பு என்பதை அவர்களால் இலகுவாக ஈர்த்துக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆகையால், அவர்களுக்கேற்பவே கற்றுக்கொடுப்பேன். என்னிடம் பயிற்சிபெற்ற இங்குள்ள பல மாணவர்கள் சிறந்த தேர்ச்சியடைந்துள்ள அதேவேளை அவர்கள்  சிங்கள மாணவர்களா என்று அடையாளம் காண முடியாதளவிற்கு தேர்ச்சி பெற்றிருக்கின்றார்கள். 

இதனை மிகப்பெரிய வெற்றி என்றே குறிப்பிடுகின்றேன். எமது கலைஞர்கள், அவர்களது வரலாறு, எமது பாரம்பரியம் என்பவற்றை அடங்கிய சிங்கள மொழியிலான நூல் ஒன்றையும் தற்போது தயார் செய்து கொண்டிருக்கின்றேன். விரைவில் இந்நூல் வெளிவரும். இது சிங்கள மாணவர்களுக்கான சிறந்த வழிகாட்டி நூலாக இருக்கும். கற்கும் மாணவர்களும் மிகவும் ஆர்வத்துடனேயே கற்கின்றனர். 

குறுகிய காலத்திற்குள் இசைத்துறையில் சிறந்த ஆளுமையாக  இருக்கும் உங்களு க்கு கொடுக்கப்பட்ட விருதுகளும்  வாழ்த்துக்களும் உங்கள் வளர்ச்சிக்கு எவ்வாறு உறு துணையாக அமைந்தன?

இத்துறையில் சுமார் பதினைந்து வருடங்களுக் குள் பல்வேறு வாழ்த்துக்களும் விருதுகளும் கிடைத்திருந்தாலும் அவை என்னை ஊக்குவிப்பதற்காகவே என்று எண்ணி தொடர்ச்சியாக பயணித்துக்கொண்டி ருக்கின்றேன். விருதுகளை வைத்து ஒருவரின் தகுதியைக் கணிக்க முடியாது. 

உரிய காலப்பகுதியில் குறிப் பிட்ட விடயத்திற்கு தகுதியுடையவர்கள் விருதுகளை பெறுவார்கள். இது ஒவ்வொரு காலத்திற்கு ஏற்ப மாறுபடும். ஆனால், அவற்றை நாம் ஊக்கியாகவே எடுக்க வேண்டும் என்றார்.  தொடர்ந்து பல சாதனை முயற்சி களில் ஈடுபட்டு சாதனை புரிய வேண்டும் என ஆரூரன் அருணந்தியை வாழ்த்துவோம். 

(நீண்ட உரையாடல்கள் மூலம் ஆரூரன் பகிர்ந்து கொண்ட பல்வேறு விடயங்கள் எதிர்வரும் வாரங்களில் வேறொரு பதிவாக வெளிவரும் என்பதை வாசகர்களுக்கு அறியத்தருகின்றோம்.)

மலையகம் என்ற ஒற்றைச்சொல்லின் அர்த்தம்  இன்று புவியியல் எல்லைகளைக் கடந்து ஓர் இனத்துக்குரிய உணர்வுச் சொல்லாக மாறியிருக்கிறது. அது ஓர் இனத்தின் அடையாளத்தை, அவர்கள் வாழுகின்ற மண்ணின் அடையாளத்தை, அவர்களின் அரசியல் இருப்பை உறுதிசெய்கின்ற சொல்லாக மாறியிருக்கின்றது. 

இலங்கை மலையகத்திற்குள்ளேயே அந்த மலையகம் அல்லது மலையகத் தமிழர் என்ற சொல்லாடல் குறித்த வாதப்பிரதிவாதங்கள் தொடர்ந்து  கொண்டிருக்கும் நிலையில் அச் சொல் இலங்கைக்கு வெளியே இந்தியாவில் அதாவது தமிழகத்திலும் இங்கு உச்சரிக்கப்படும் அதே அர்த்தத்தோடு உச்சரிக்கப்படும் சூழல் உருவாகியுள்ளது. இதன் பிரதிபலிப்பே "மலையகமும் மறுவாழ்வும்" என்னும் நூலாகும் என இந்நூலின் தொகுப்பாசிரியரும் "தமிழ்க்காவிரி" இதழின் ஆசிரியரும் வழக்கறிஞருமான தமிழகன் தெரிவிக்கின்றார். 

இந்தியாவின் தமிழகத்திலிருந்து வருகை தந்திருக்கும் ஆ.ராமச்சந்திரன் என்னும் இயற்பெயரைக்கொண்ட வழக்கறிஞர் தமிழகன் "வீரகேசரி" காரியாலத்துக்கு வருகை தந்திருந்த போது இடம்பெற்ற உரையாடலின் தொகுப்பு.

தமிழகன்.. - இந்த அழகான தமிழ்ப்பெயர் உங்கள் புனைப்பெயர் என அறிகிறோம். உங்கள் இயற்பெயர், பிறப்பு, பின்னணி பற்றி சுருக்கமாகச் சொல்லுங்களேன்...

எனது இயற்பெயர் ஆ.ராமச்சந்திரன். இரத்தினபுரி மாவட்டத்தின் லெல்லோபிட்டிய தோட்டத்தில் பத்து சகோதர உறவுகளுடன் பிறந்தவன். லெல்லோபிட்டிய தமிழ் வித்தியாலயத்திலும் இரத்தினபுரி தமிழ் மகா வித்தியாலத்திலும் பரி.லூக்கா கல்லூரியிலும் கல்விகற்று ஸ்ரீமா – சாஸ்திரி ஒப்பந்ததத்தின் கீழ் 1981ஆம் ஆண்டு தமிழகத்துக்கு திருப்பி அனுப்பப்பட்டவன். ஆ.ராமச்சந்திரன் என்ற எனது இயற்பெயரில் எனக்கு அவ்வளவாக உடன்பாடு இருக்கவில்லை. 

இலங்கையில் இருக்கும்போதே கூட இந்தியா எமது தாய்நாடு, தமிழகமே எமது சொந்த ஊர் பூமி என்ற நினைப்பில் வளர்க்கப்பட்டவன். அதனால் தமிழகன் என்ற புனைப்பெயர் பற்றி இலங்கையிலேயே சிந்தித்திருந்தேன்.  தமிழகம் சென்றபின்னர் வழக்கறிஞராக கற்றுத் தேறினேன். எனவே வழக்கறிஞர் தமிழகன் என்றும் கூடவே திருச்சியில் வாழ்வதன் காரணமாக "வழக்கறிஞர் தமிழகன் திருச்சி" என்ற அடையாளத்துடன் உலா வந்துகொண்டிருக்கிறேன்.

இந்தியா சென்றதன் பின்னர் நீங்கள் இலங்கை வந்திருக்கும் இரண்டாவது சந்தர்ப்பம் இது. முதல் தடவையும் உங்களுடன் உரையாடும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. இப்போது இரண்டாவது தடவையாக வருகை தந்திருக்கின்றீர்கள். எத்தகைய மாற்றத்தை உணர்கின்றீர்கள்?

தமிழகனுக்கு மலையகன் என்ற உணர்வு அதிகரித்துக்கொண்டு செல்வதாக உணர்கிறேன். நாங்கள் வாழ்ந்த காலத்தில் போலல்லாது மலையகம் என்ற சொல்லாடல் வேறு ஒரு அர்த்தத்தோடு  இன்று  உச்சரிக்கப்படுவதாக உணர்கிறேன். அதற்குள் ஓர் உணர்வு கலந்திருக்கின்றது. மலையகம், மலையகத் தமிழர் என்கின்ற இனத்திற்குரியவனாக என்னை அதிகமாக உணர முடிகின்றது. கடந்த முறை வந்தபோது இந்த உணர்வு என்னிடம் அதிகம் இருக்கவில்லை. சுமார் முப்பது வருடங்களுக்கு முன்னர் இந் நாட்டில் இருந்து இனவாதத் தாக்குதல்களுக்கு மத்தியில் இரு நாடுகளுக்கிடையே செய்துகொள்ளப்பட்ட ஒப்பந்தத்தின் பிரகாரம் இந்தியா செல்ல நேரிட்டபோது இலங்கை தொடர்பான ஒரு வெறுப்புணர்வோடு சென்றேன் என்று சொல்லலாம். அதே உணர்வுடனேயே தமிழகத்தில் வாழ்ந்தேன் என்று கூட சொல்லலாம். 

ஆனால், 2013ஆம் ஆண்டளவில் இலங்கை மலையக எழுத்தாளர் மல்லியப்புசந்தி திலகரை மதுரையில் ஒரு நிகழ்வில் சந்தித்ததன் பின்னர் எனது கருத்து நிலையில் ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டது. அந் நிகழ்வில் அவர் உரையாற்றிபோது மலையகம் என்ற சொல்லின் உறுதிப்பாட்டை அதன் பின்னாலுள்ள உணர்வை வேறுவிதமாக என்னால் உணர முடிந்தது. அவருடனான முறுகலுடனேயே இந்த நிலைப்பாட்டிற்கு வந்தேன். 

நாளை வெளியிடப்படவுள்ள "மலையகமும் மறுவாழ்வும்" என்ற நூல் பற்றிக் கூறுங்களேன்…

2015 ஆம் ஆண்டு எனது முதலாவது இலங்கைப் பயணத்தின் பின்னர் மலையகம் குறித்த எனது பார்வை வேறுபட்டது. மலையகம் என்ற ஒற்றைச்சொல்லின் அர்த்தம்  இன்று புவியியல் எல்லைகளைக் கடந்து ஓர் இனத்துக்குரிய உணர்வுச் சொல்லாக மாறியிருக்கிறது. அது ஓர் இனத்தின் அடையாளத்தை, அவர்கள் வாழுகின்ற மண்ணின் அடையாளத்தை, அவர்களின் அரசியல் இருப்பை உறுதிசெய்கின்ற சொல்லாக மாறியிருக்கின்றது.

இலங்கையின் மலையகத்திற்குள்ளேயே அந்த மலையகம் அல்லது மலையகத் தமிழர் என்ற சொல்லாடல் குறித்த வாதப்பிரதிவாதங்கள் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கும் நிலையில் அந்த சொல் இலங்கைக்கு வெளியே இந்தியாவில் அதாவது தமிழகத்திலும் இங்கு உச்சரிக்கப்படும் அதே அர்த்தத்தோடு உச்சரிக்கப்படும் சூழல் உருவாகியுள்ளது. இதன் பிரதிபலிப்பே "மலையகமும் மறுவாழ்வும்" என்னும் நூலாகும். 

இந் நூலினூடாக இலங்கையில் மாத்திரமல்ல, இதே இனத்திற்குரிய மக்கள் இந்தியாவிலும் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறோம் என்ற கருத்து வெளிப்படும்படியாக எமது தமிழக மலையக தமிழ் மக்களின் வாழ்வியலை விளக்கும் எனது கட்டுரைகளையும் இலங்கை மலையக வாழ்வியலை விளக்கும் எனது தோழமைகளின் கட்டுரைகளையும் இணைத்ததாக இக் கட்டுரைத் தொகுப்பு நூல் வெளிவந்திருக்கின்றது. 

ஒரு வரலாற்றின் தொடர்ச்சியாக மலையகத் தமிழர் வரலாறு, அவர்களின் பொருளாதாரம், அரசியல், தாயகம் திரும்பிய பின்னர் அவர்களது நிலை என்பன போன்ற விடயங்களை உள்ளடக்கிய ஏழு கட்டுரைகளைத் தொகுத்திருக்கிறேன். இரா.சடகோபன், எம்.வாமதேவன், ஏ.லோரன்ஸ், மல்லியப்புசந்தி திலகர் ஆகிய எனது தோழமைகளின் கட்டுரைகளுடன் எனது கட்டுரையும் இந் நூலில் உள்ளடங்குகின்றது.

மறுவாழ்வு என்னும் போது ஒரு வாழ்வு இழக்கப்பட்டிருப்பது போன்ற தோற்றப்பாடு காணப்படுகின்றதே..?

நிச்சயமாக. மலையக மக்கள் என்பவர்கள் எல்லா காலப்பகுதியிலும் அவர்களது வாழ்வை இழந்து மறுவாழ்வைத் தேடிக்கொண்டிருப் பவர்களாகவே நான் உணர்கிறேன். 200 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தமிழக கிராமப்புற வாழ்வை இழந்துதான் அவர்கள் இலங்கையில் வெள்ளைக்கா ரர்களால் குடியமர்த்தப்பட்டார்கள். அப்போது அவர்கள் தமிழகக் கிராமங்களில் வாழ்ந்த வாழ்ககையை இழந்து இங்கு மறுவாழ்வைத் தேடினார்கள். 

இங்கு நூறு வருடங்கள் ஒரு அடிமை வாழ்வை எதிர்கொண்ட அந்த மக்கள் வாக்குரிமை பெற்ற இலங்கை நாட்டின் பிரஜைகளாக வந்ததன் பின்னர் சுதந்திர இலங்கையில் வாக்குரிமை பறிக்கப்பட்டவர்களாக மறுவாழ்வு தேடும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டார்கள். 

இந்த கட்டத்தில் 1964 ஆம் ஆண்டு இலங்கை– - இந்திய அரசுகள் செய்துகொண்ட ஸ்ரீமா–சாஸ்திரி ஒப்பந்தம் இலங்கையில் வாழ்ந்த மலையகத் தமிழ் மக்களை இருகூறுகளாக்கியது. அந்த ஒப்பந்தத்தின் பிரகாரம் தமிழகம் சென்ற மக்கள் அங்கு மறுவாழ்வு தேட நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டார்கள்.  இவ்வாறு வாழ்வதும் பின்னர் மறுவாழ்வு தேடுவதுமாக சுமார் இருநூறு வருடகாலமாக வாழ்ந்துவரும் மலையக மக்களின் வாழ்வியலை விளக்குவதாகவே இத் தொகுப்பிலுள்ள கட்டுரைகள் தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. 

இரா.சடகோபன், இலங்கையில் சட்டத்தரணியாக பத்திரிகையாளராக மொழிபெயர்ப்பாளராக வரலாற்று விடயங்களைக் கொண்ட புனைவுக்கட்டுரைகளை எழுதுகின்றவராக அறியப்படுகின்றார். எனவே அவரது பார்வையில் மலையக மக்களின் வருகை, வாழ்க்கை வரலாற்றுக் குறிப்பை வெளிப்படுத்தும் கட்டுரையை சேரத்துள்ளேன். உண்மையில் இந் நூலுக்காகவே எழுதப்பட்ட கட்டுரை இது. எம்.வாமதேவன் மலையகத் தமிழ்ச் சமூகத்தில் பொருளாதார திட்டமிடல் துறையில் கல்விகற்று இலங்கை அரச நிர்வாகத்துறையில் உயர்பதவிகளை வகித்துவருபவர். கடந்த முறை எனது பயணத்தின்போது அவரது "மலையகம்: - சமத்துவ அபிவிருத்தியை நோக்கி" என்னும் நூல் கிடைக்கப்பெற்றது. அந் நூலிலிருந்து எனது தொகுப்புக்கு பொருத்தமான கட்டுரை ஒன்றை தெரிவு செய்து இணைத்துள்ளேன்.

அதேபோல, அ.லோரன்ஸ், இலங்கை மலையக அரசியல் செயற்பாட்டாளர்களில் தவிர்க்க முடியாத ஆளுமை.  அவரது "மலையகம்: சமகால அரசியல், அரசியல் தீர்வு" என்ற நூலிலிருந்து மலையக மக்களின் அரசியல் கோரிக்கைகள் தொடர்பான பக்கத்தைப் பிரதிபலிக்கும் கட்டுரைகளை தெரிவு செய்து இணைத்துள்ளேன்.

 இவற்றுக்கு மேலதிகமாக அரசியல், இலக்கியம், பத்திரிகை, அரசியல் ஆய்வு என்னும் பன்முகத்தளங்களில் இயங்கும் மல்லியப்புசந்தி திலகரின் சிறப்புக்கட்டுரை இந் நூலில்தான் முதல் அறிமுகம் காணுகின்றது. அவரது எந்த உரை மலையகம் தொடர்பான, இலங்கையில் தமிழர்கள் தொடர்பான எனது பார்வையை மாற்றியமைத்ததோ அந்த உரையினைக் கட்டுரையாக்கித் தருமாறு நான் கேட்டுக்கொண்டதற்கு  இணங்க எழுதித் தந்தார். ஒரு விஞ்ஞானபூர்வ ஆய்வுக்கட்டுரையாக அதனை நான் பார்க்கிறேன். 

இவை ஐந்தும்  இலங்கைத் தளத்தில் இருந்து எழுதப்பட்ட கட்டுரைகள். எனது கட்டுரைகள் இரண்டும் இந்தியாவுக்கு திரும்பிச் சென்ற தாயகம் திரும்பியோர் என நாங்கள் அழைத்துக்கொள்கின்ற தமிழக வாழ் மலையக உறவுகள் பற்றியதும் அவர்களுக்கான மறுவாழ்வுத் திட்டங்களின் வெற்றி–தோல்விகளும் பற்றியது. இக்கட்டுரைத் தொகுப்புக்கு மணிமகுடமாக அமைவது எமது மூத்த எழுத்தாளர் தெளிவத்தை ஜோசப் ஐயாவின் அணிந் துரை. 

இந் நூலை வெளியிட்டிருக்கும் அங்குசம் பதிப்பகம் கூட ஒரு தாயகம் திரும்பிய தோழருடையது. களுத்துறை மாவட்டம் மத்துகமவை பிறப்பிடமாகக் கொண்ட டார்வின்தாசன் என்னும் தோழர் அவராக முன்வந்து இந் நூலைப் பதிப்பித்திருப்பதுடன் அவரது பதிப்புரை நல்லதோர் அறிமுகத்தை இந் நூலுக்கு வழங்கியுள்ளது. 

உண்மையில் நான் கிரமமாக ஆசிரியராக இருந்து வெளிக்கொண்டுவரும் "தமிழ்க்காவிரி" இதழின் இலங்கைப்பயண சிறப்பிதழ் ஒன்றை வெளியிடுவதற்காக நான் மேற்கொண்ட முயற்சி அவ்வாறில்லாமல் தனியான ஒரு கட்டுரைத் தொகுப்பு நூலாக வெளிவந்துவிட்டமை மகிழ்ச்சியளிக்கின்றது. இந் நூலின் அறிமுகக் கூட்டமும் கலந்துரையாடலும் நாளை காலை 10 மணிக்கு  கொழும்பு தமிழ்ச்சங்க, வினோதன் மண்டத்தில் நடைபெற ஏற்பாடாகியுள்ளது. 

நிகழ்வு ஒழுங்கமைப்புகளை மலைநாட்டு எழுத்தாளர் மன்றம் மேற்கொண்டுள்ளது. என் பெயரை தமிழகனாக இருந்தபோதும் ஒரு மலையகத்தவனாக மீண்டும் இலங்கை மண்ணில் எனது உறவுகளுடன் ஒன்று சேர்ந்து இத் தொகுப்பைத் தருவதும் இங்கு இந் நூலை அறிமுகம் செய்வதும் எனக்குள் ஒரு புத்துணர்ச்சியை புதுத்தெம்பை ஒரு வாழ்நாள் இலக்கை அடைந்ததான ஆனந்தத்தைத் தருகின்றது.

நன்றி வீரகேசரி சங்கமம் (11.05.2018)